undoing [ʌnˈdu:ɪŋ] n. пагі́бель, падзе́нне;

Drink was his undoing. Яго загубіла п’янства.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unfortunately [ʌnˈfɔ:tʃənətli] adv. (for) на жаль;

unfortunately for him на яго́ бяду́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

universally [ˌju:nɪˈvɜ:səli] adv. усеагу́льна, універса́льна;

He is universally popular. Яго ўсе любяць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

искази́ться

1. сказі́цца, перакруці́цца;

2. перакрыві́цца;

лицо́ его́ искази́лось от гне́ва твар яго́ перакрыві́ўся ад гне́ву.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́сушить сов., в разн. знач. вы́сушыць;

вы́сушить бельё вы́сушыць бялі́зну;

боле́знь его́ вы́сушила хваро́ба яго́ вы́сушыла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оглуши́ть сов., в разн. знач. аглушы́ць;

взрыв оглуши́л его́ вы́бух аглушы́ў яго́;

оглуши́ть уда́ром аглушы́ць уда́рам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паказа́льны, -ая, -ае.

1. Які дае падставу для якіх-н. вывадаў.

П. факт.

Яго заява вельмі паказальная.

2. Які арганізаваны для ўсеагульнага азнаямлення.

П. суд.

3. Узорны, які служыць прыкладам для іншых.

Паказальная гаспадарка.

|| наз. паказа́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дарэ́чы, прысл.

1. У час, у падыходзячы момант.

Грошы прыйшлі д.

2. у знач. пабочн. сл. Для абазначэння таго, што дадзеная фраза гаворыцца ў дадатак да сказанага, у сувязі са сказаным.

Д., яго здольнасцей мы яшчэ не ведаем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кле́іцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., кле́іцца; незак.

1. Рабіцца ліпкім, клейкім.

Ад смалы пальцы клеяцца.

2. Паддавацца склейванню.

Папера добра клеіцца.

3. перан. (звычайна з адмоўем). Паспяхова развівацца, атрымлівацца (разм.).

З музыкай у яго не клеіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сабата́ж, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Наўмысны зрыў работы якога-н. мерапрыемства.

2. Замаскіраванае супрацьдзеянне ажыццяўленню чаго-н. ухіленнем ад удзелу ў ім ці свядомым нядобрасумленным яго выкананні.

Справа даходзіла да свядомага сабатажу.

|| прым. сабата́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)