гіпнатызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак., каго-што.

Выклікаць гіпноз (у 1 знач.) шляхам унушэння. Гіпнатызаваць хворага. // перан. Выклікаючы пэўныя думкі, адносіны да сябе, расслабляць чыю‑н. волю, непрыметна браць пад свой уплыў. [Славік] гіпнатызаваў сваёй здзіўляючай незалежнасцю. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навярста́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Спец. Шляхам вёрсткі зрабіць у нейкай колькасці.

навярста́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Тое, што і нагнаць (у 2–4 знач.). Навярстаць упушчанае. □ Празяваеш.. [летні дзень] — зімою месяцам не навярстаеш. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агамаго́нія

(ад гр. agamos = бясшлюбны + -гонія)

бясполае размнажэнне арганізмаў шляхам дзялення або пачкавання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гідрамеліяра́цыя

(ад гідра + меліярацыя)

паляпшэнне воднага балансу зямель шляхам іх асушэння або абваднення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

джын​2

(англ. gin)

гарэлка, прыгатаваная шляхам перагонкі хлебнага спірту з ядлаўцовымі ягадамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

крыяхірургі́я

(ад крыя- + хірургія)

метад абязбольвання шляхам замарожвання частак цела, якія падлягаюць аперацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

электрафо́р

(ад электра- + -фор)

прасцейшы электрастатычны прыбор для атрымання электрычных зарадаў шляхам індукцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дыскурсі́ўны

(фр. discursif, ад лац. discursus = меркаванне)

які робіцца шляхам лагічных вывадаў, разумовы (проціл. інтуітыўны).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

пальпа́цыя

(лац. palpatio = абмацванне)

мед. метад абследавання органаў хворага шляхам абмацвання пальцамі або далонямі рук.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Вінгор ’рыба ўгорыч, Anguilla anguilla L.’ (Дразд.). Узнікла шляхам кантамінацыі бел. вугор і польск. węgorz, пры якой ‑ę‑ > ‑e‑, якое на палескай тэрыторыі перайшло ў ‑і‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)