здаравя́цкі, ‑ая, ‑ае.

Такі, як у здаравякі, здаравяка; уласцівы здаравяку. Здаравяцкага складу чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гульта́йскі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы гультаю; такі, як у гультая. Гультайскія паводзіны. Гультайскае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баро́н, ‑а, м.

Дваранскі тытул, ніжэйшы за графскі. // Асоба, якая мае такі тытул.

[Фр. baron.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзінаўла́дны, ‑ая, ‑ае.

Такі, у руках якога непадзельна сканцэнтравана ўся ўлада. Адзінаўладны правіцель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абстрэ́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які падвяргаецца абстрэлу ці можа быць абстраляны. Абстрэльны рубеж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

епіскапа́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, у якім вышэйшая царкоўная ўлада належыць епіскапам. Епіскапальная сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канкурэнтаздо́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які можа вытрымаць канкурэнцыю (у 2 знач.). Канкурэнтаздольныя фірмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неабарача́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які не можа развівацца ў адваротным кірунку. Неабарачальныя працэсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неадэква́тны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які зусім не супадае з чым‑н. Неадэкватныя паняцці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

невыкана́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, што не можа быць выкананы. Невыканальнае заданне. Невыканальныя патрабаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)