ске́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., без дап. і (радзей) што.
Разм. Зразумець, разабрацца, сцяміць. Пятрок бы нож пачуў у сэрцы І скеміў зразу, ў чым тут справа. Колас. Я неяк не скеміў спачатку, куды Рыгор вядзе гаворку, але даходзіць яснасці і перапытваць у яго не пасмеў. Адамчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фасфары́т, ‑у, М ‑рыце, м.
Горная парода (пясчанік, вапняк і пад.), абагачаная фасфатным рэчывам (выкарыстоўваецца як сыравіна для здабычы фосфару, фосфарнай кіслаты і пад., а таксама як угнаенне). [Вера:] Мы з Чарнавусам касцямі не займаемся, гэта Гарлахвацкі іх перабірае. А наша справа — мел, гліна, вапна, фасфарыты. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ВІ́ЛАЧКАВАЯ ЗАЛО́ЗА,
валляковая залоза, тымус (thymus), цэнтральны орган лімфоіднага кроваўтварэння і імуннай сістэмы пазваночных жывёл і чалавека. Знаходзіцца ў грудной поласці; у чалавека долькі яе размяшчаюцца справа і злева ад трахеі. Звонку ўкрыта злучальнатканкавай капсулай. У большасці відаў арганізмаў складаецца з 2—3 долек, падзеленых перагародкамі на больш дробныя.
т. 4, с. 157
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГУСТА́ТКА,
рака ў Браслаўскім і Шаркаўшчынскім р-нах Віцебскай вобл., правы прыток Кулажкі (бас. Зах. Дзвіны). Даўж. 24 км. Пл. вадазбору 268 км². Выцякае з воз. Густаты, цячэ па зах. ч. Полацкай нізіны. Асн. прытокі Корынка (справа) і Белая (злева). Рэчышча ад вытоку на працягу 8,7 км каналізаванае.
т. 5, с. 547
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
кары́сны поле́зный;
~ная спра́ва — поле́зное де́ло;
○ ~ныя вы́капні — поле́зные ископа́емые;
каэфіцые́нт ~нага дзе́яння — коэффицие́нт поле́зного де́йствия;
◊ спалуча́ць ~нае з прые́мным — сочета́ть поле́зное с прия́тным
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адкла́д, -ду м. отлага́тельство ср.;
спра́ва не це́рпіць ~ду — де́ло не те́рпит отлага́тельства;
◊ а. не ідзе́ на лад — посл. не откла́дывай в до́лгий я́щик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паршы́вы прям., перен., разг. парши́вый;
~вая ко́шка — парши́вая ко́шка;
~вая спра́ва — парши́вое де́ло;
◊ ~вая аве́чка ўсю чараду́ псуе́ — посл. парши́вая овца́ всё ста́до по́ртит
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
патрабава́ць несов., в разн. знач. тре́бовать;
п. дапамо́гі — тре́бовать по́мощи;
п. дакла́днасці — тре́боватъ то́чности;
гэ́та спра́ва ~бу́е вялі́кага во́пыту — э́то де́ло тре́бует большо́го о́пыта
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нашуме́ть сов.
1. нашуме́ць; (наговорить) нагавары́ць; нагамані́ць; (накричать) накрыча́ць;
2. перен. нарабі́ць шу́му, нашуме́ць;
э́то де́ло нашуме́ло гэ́та спра́ва нарабі́ла шу́му (нашуме́ла).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Бэ́та ’нячыстая, ганебная справа, звязаная з махлярствам, круцельніцтвам’ (КЭС, лаг.). Можа, таго ж паходжання, што і ўкр. бета ’ўмельства’ (а гэта, відаць, скарачэнне з кебе́та ’ўмельства, здольнасць’ < тур.-араб., гл. Крымскі, Др.-киев. говор, 12). Іншая этымалогія: сувязь з карцёжным тэрмінам польск. bet, labet (< франц. bête, la bête), укр. лабе́ти (пійматися в лабети), рус. попасть в лабе́т ’трапіць у няёмкае становішча’. Гл. падрабязна Балецкі, SSlav., 9, 358.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)