прыва́тны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца асобнай часткай чаго-н., не агульны, не тыповы.

П. вывад.

Заключэнне ад агульнага да прыватнага (наз.). П. факт.

2. Асабісты, не грамадскі, не дзяржаўны.

Прыватная тэлеграма.

Прыватная справа.

3. Які належыць пэўнай асобе, не грамадству, не дзяржаве.

Прыватная ўласнасць.

П. заказ.

4. Які мае адносіны да асабістага, індывідуальнага валодання, дзейнасці, гаспадаркі і адносін, якія адсюль вынікаюць.

Прыватнае жыццё.

○

Прыватная пастанова (спец.) — пастанова, якая выносіцца судом па пытанні, што не падлягае яго кампетэнцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кары́сны, ‑ая, ‑ае; ‑а.

1. Які прыносіць карысць. Карысная справа. Карысная заўвага. □ — Я думаю, скончыўшы рабфак, падавацца ва універсітэт. Трэба добра павучыцца, каб быць карысным у жыцці. Колас.

2. Спец. Які складае частку цэлага, выкарыстоўваецца непасрэдна па прызначэнню. Карысная плошча.

•••

Карысныя выкапні гл. выкапень.

Каэфіцыент карыснага дзеяння гл. каэфіцыент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паха́бнік, ‑а, м.

Разм. Той, хто гаворыць непрыстойныя, пахабныя словы. — Якую мараль, у сувязі з гэтым, вы прапанавалі б, паважаны эскулап? Палюбоўніца заўсёды мілей, тым больш, калі яна маладая, а жонка старая... — Вы пахабнік, — коратка адазваўся доктар. — Уся справа ў тым, што гэта жанчына была таксама яго... жонкай. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

персана́льны, ‑ая, ‑ае.

Які датычыцца пэўнай асобы; асабісты. Персанальнае запрашэнне. □ Сход, магчыма, і не запомніўся, калі б на парадку дня не стаяла персанальная справа Міхася. Сіўцоў. // Прызначаны для абслугоўвання пэўнай асобы. Персанальная машына. // Які ажыццяўляецца пэўнай асобай; асабісты. Персанальная адказнасць.

•••

Персанальная пенсія гл. пенсія.

Персанальны пенсіянер гл. пенсіянер.

[Лац. personalis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

небольшо́й невялі́кі, малы́; (незначительный) нязна́чны; (непродолжительный) каро́ткі, нядо́ўгі;

небольша́я наде́жда мала́я (невялі́кая) надзе́я;

небольшо́го ро́ста невялі́кага (мало́га) ро́сту;

небольшо́е де́ло невялі́кая спра́ва;

◊

с небольши́м в три го́да за тры гады́ з не́чым;

сто рубле́й с небольши́м сто рублёў з не́чым;

за небольши́м де́ло ста́ло за малы́м спра́ва ста́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

different [ˈdɪfrənt] adj.

1. ро́зны, і́ншы;

of different kinds ро́знага ро́ду;

different from непадо́бны да;

That is quite (a) different (matter). Гэта зусім іншая справа;

She wears a different hat every day. Яна кожны дзень надзявае новы капялюш;

He became a different person. Ён стаў зусім іншым чалавекам;

Everyone gave him a different answer. Усе адказалі яму па-рознаму.

2. разнаста́йны

♦

a different kettle of fish infml ≅ зусі́м і́ншая спра́ва/размо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мазь ж., в разн. знач. мазь;

калёсная м. — колёсная мазь;

м. для абу́тку — сапо́жная мазь;

цы́нкавая м. — ци́нковая мазь;

◊ спра́ва на мазі́ — де́ло на мази́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

немагчы́мы

1. невозмо́жный, неосуществи́мый, невыполни́мый;

~мая спра́ва — невозмо́жное (неосуществи́мое, невыполни́мое) де́ло;

2. недопусти́мый, немы́слимый;

такі́ ўчы́нак ён лічы́ў ~мым — тако́й посту́пок он счита́л недопусти́мым (немы́слимым)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

немы́слимый (невероятный) неймаве́рны; (невозможный) немагчы́мы, немажлі́вы;

немы́слимые усло́вия неймаве́рныя ўмо́вы;

немы́слимое де́ло немагчы́мая (немажлі́вая) спра́ва;

э́то немы́слимо гэ́та неймаве́рна (немагчы́ма), гэ́та не́льга ўяві́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

míttelprächtig

a

es geht ihm ~ — жарт. спра́ва ідзе́ ў яго́ з пасрэ́дным по́спехам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)