beneficial

[,benɪˈfɪʃəl]

adj.

1) спрыя́льны, кары́сны; дабратво́рны

Sunshine and moisture are beneficial to plants — Со́нца й ві́льгаць спрыя́льныя для расьлі́наў

2) Law які́ дае́ пра́ва карыста́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

emit

[ɪˈmɪt]

v.t. (-tt-)

1) дава́ць, выпраме́ньваць

The sun emits light and heat — Со́нца выпраме́ньвае сьвятло́ й цеплыню́

2) выпушча́ць, выпуска́ць (гро́шы)

•

- emit roars

- emit smoke

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

альбара́да

(ісп. alborada = ранішняя песня)

1) песня іспанскіх пастухоў у гонар усходу Сонца;

2) характэрны для Іспаніі ранішні канцэрт на адкрытым паветры, аналагічны вячэрняму канцэрту (гл. серэнада 2).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

каро́на

(польск. korona, ад лац. corona)

1) каштоўны галаўны ўбор — сімвал улады манарха;

2) перан. улада манарха (прыняць карону);

3) светлы арэол вакол Сонца, бачны ў час зацьмення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зарони́ть сов.

1. разг. (бросить) кі́нуць; (забросить) закі́нуць;

со́лнце зарони́ло лучи́ в ко́мнату со́нца кі́нула про́мні ў пако́й;

2. (вызвать, возбудить) пасе́яць, вы́клікаць, узбудзі́ць;

зарони́ть сомне́ние пасе́яць (вы́клікаць) сумне́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

излуча́ть несов.

1. выпраме́ньваць; (выделять) вылуча́ць;

со́лнце излуча́ет тепло́ со́нца выпраме́ньвае (вылуча́е) цяпло́;

2. перен. вылуча́ць (што); ве́яць (чым) свяці́цца (чым);

его́ глаза́ излуча́ли ра́дость яго́ во́чы свяці́ліся ра́дасцю;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

даспа́ць, ‑сплю, ‑спіш, ‑спіць; зак.

Разм.

1. Праспаць дадаткова пэўны час, каб добра выспацца. Даць даспаць дзецям. □ І з партызанскай прыйдзеш славай, — Тады даспім і даядзім. Астрэйка.

2. Праспаць да якога‑н. часу. Даспаць да ўсходу сонца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мурза́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Запэцканы, брудны. Дзеці ўставіліся на незнаёмых круглымі .. вачыма, і мурзатыя тварыкі іх застылі ў нейкім чаканні. Кулакоўскі.

2. перан. Абл. Закрыты дымкай, затуманены; шэры. Ад пылу-дыму ўсё сонца мурзатае, затуманенае. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натру́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Стаміць, давесці да хваравітага стану (працяглай або цяжкай працай, хадой і пад.). З лесу выходзім, калі сонца ўжо схіліла на захад. Бацька дужа натрудзіў ногі і.. ледзь наспявае за мною. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недако́нчаны, ‑ая, ‑ае.

Не даведзены да канца; незавершаны, незакончаны. Але я веру, што сонца ўстане І за[й]грае сярпом на шыбах. На змрочных сценах майго падвала, На недакончанай маёй песні. Танк. Недакончаныя хаты паставілі ў неба кроквы. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)