аддзе́лка, -і, ДМ -лцы, ж.

1. Наданне якога-н. пэўнага выгляду (шляхам рамонту, апрацоўкі, аздаблення і пад.).

А. кватэры.

2. Тое, што служыць упрыгожаннем, аздобай чаго-н.

Карункавая а.

|| прым. аддзе́лачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Аддзелачныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

служы́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Работнік, слуга (у 1 знач.).

2. Ніжэйшы служачы ў некаторых установах.

С. у тэатры.

С. у музеі.

3. перан., чаго. Той, хто служыць чаму-н. (высок.).

С. навукі.

○

Служыцель культу — духоўная асоба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

засцерага́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для засцярогі ад чаго‑н. Засцерагальная прышчэпка. Засцерагальныя сігналы. Засцерагальны клапан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бры́твенны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да брытвы. Брытвенны футляр. // Які служыць для брыцця. Брытвенны прыбор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкіда́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне ў затворы замка агнястрэльнай зброі, якое служыць для аўтаматычнага выкідання стрэляных гільз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбо́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які створаны і служыць для адбору каго‑н. Адборачная камісія. Адборачныя спартыўныя сустрэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абі́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для абіўкі; які ужываецца пры абіўцы. Абівачныя матэрыялы. Абівачная тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаро́н, ‑рна, м.

Млынавы камень, які служыць для размолу зерня на муку. Верхні жарон. Ніжні жарон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імпульса́тар, ‑а, м.

Генератар імпульсаў пастаяннага току, які служыць для стымуляцыі скарачэнняў сардэчнай або шкілетных мышц.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіламетро́вы, ‑ая, ‑ае.

Даўжынёй у адзін кіламетр. Кіламетровая адлегласць. // Які служыць для абазначэння кіламетраў. Кіламетровы слуп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)