Трэнд ‘тэндэнцыя, кірунак’ (Новы час, 2015, 18 снеж.), ‘дамінуючая тэндэнцыя, напрамак развіцця’ (Барковіч, Лінгваінфарм.). Запазычана з англ. trend ‘плынь, рух, тэндэнцыя’, першапачаткова ‘кірунак развіцця’ праз польскую або рускую мову.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ме́жань

1. Малаводдзе летам у возеры або рацэ (БРС). Тое ж межані́на (Вілен.).

2. Веснавы рух сокаў у дрэвах (Краснап. Бяльк.).

3. Летні час; сярэдзіна лета; касавіца (Смален. Дабр.). Тое ж межані́на (Смален. Дабр.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

process1 [ˈprəʊses] n.

1. працэ́с (у розных знач.);

the digestive process стравава́льны працэ́с

2. цячэ́нне, рух, ход;

in process of time з ця́гам ча́су

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

regulate [ˈregjuleɪt] v.

1. рэгулява́ць, кантралява́ць;

regulate the traffic рэгулява́ць ву́лічны рух;

regulate one’s conduct кантралява́ць свае́ ўчы́нкі

2. рэгулява́ць;

regulate a clock вы́верыць гадзі́ннік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кача́тельный

1. калыха́льны, гайда́льны;

2. хіста́льны, калыха́льны, калыва́льны;

кача́тельное движе́ние ма́ятника хіста́льны (калыха́льны) рух ма́ятніка;

3. вага́льны; см. кача́тьI 1—3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Паступова1 ’паволі, патроху’ (КЭС, лаг.; Бяльк.). Укр. поступово ’тс’. Да паступовы < поступ (гл.). Сюды ж паступовасць ’павольны рух наперад’ (ТСБМ, Бяльк.).

Паступова2 ’прагрэсіўна’ (Гарэц.). З польск. postępowy ’прагрэсіўны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

rǘckläufig

a

1) зваро́тны, адваро́тны;

~е Bewgung зваро́тны рух, рух наза́д; адступле́нне

2) рэгрэсі́ўны

3) які́ зніжа́ецца, які́ скарача́ецца;

etw. ~ mchen адмяня́ць што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

hinus=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае:

1) на рух вонкі ў напрамку ад таго, хто гаворыць: hinusgehen* выхо́дзіць

2) на аддаленне, рух удалечыню: hinusfahren* выязджа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

чаргава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. чаргаваць і стан паводле знач. дзеясл. чаргавацца. Рух, дзеянне ў апавяданні перадаецца амаль выключна зменай, чаргаваннем настрояў героя і развіццём думкі. Каваленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

progresja

ж.

1. прагрэс; рух наперад;

2. мат. прагрэсія;

3. муз. секвенцыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)