вы́гадаваць zehen* vt, züchten vt (расліны); ufziehen*, grßziehen* аддз. vt (дзяцей, жывёл)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

стручко́вы бат., с.-г. Hülsen-;

стручко́выя раслі́ны бат. Hǘlsenfrüchte pl, Hǘlsengewächse pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

калі́на, ‑ы, ж.

1. Кустовая расліна сямейства бружмелевых з белымі кветкамі і чырвонымі горкімі ягадамі.

2. зб. Ягады гэтай расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

архідэ́я, ‑і, ж.

Шматгадовая травяністая трапічная расліна сямейства архідных з духмянымі кветкамі дзівоснай формы і разнастайнай афарбоўкі. // Кветка гэтай расліны.

[Ад грэч. orchidion — ядро, ядзерца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саланчако́вы, ‑ая, ‑ае.

Насычаны солямі; які з’яўляецца саланчаком. Саланчаковая, глеба. // З саланчакамі. Саланчаковыя стэпы. // Які расце на саланчаках. Саланчаковыя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сухалюбі́вы, ‑ая, ‑ае.

Такі, што добра пераносіць сухасць паветра і глебы, добра расце ў засушлівых мясцовасцях (пра расліны). Сухалюбівы хмызняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чле́ністы, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з асобных частак, членікаў. Членістыя ногі-апоры ўсюдыхода пачалі паднімаць нешта падобнае на расліны. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

базафі́льны

(ад гр. basis = аснова + phileo = люблю);

б-ыя раслінырасліны, якія растуць на шчолачных глебах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

батанізава́ць

(ням. botanisieren = збіраць расліны, ад гр. botane = трава)

збіраць расліны з мэтай іх вывучэння; гербарызаваць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гамеапаты́чны

(ад гамеапатыя)

які мае адносіны да гамеапатыі;

г-ыя раслінырасліны, якія выкарыстоўваюцца ў гамеапатыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)