◎ Мыдлёўка, мыдлоўка ’прылада для вымярэння таўшчыні цёсу’ (Касп., Сл. Эп.-Шып.; браг., рагач., Мат. Гом.). З польск. mydlówka ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

выме́рны

1. méssbar, mensurábel;

выме́рная велічыня́ матэм mensuráble [méssbare] Größe;

2. (які служыць для вымярэння) Mess-;

выме́рная прыла́да Méssgerät n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

запа́льны Zünd-; Spréng-; Bránd-;

запа́льныая прыла́да Zündvorrichtung f -, -en;

запа́льныая све́чка тэх Zündkerze f -, -en;

запа́льныы шнур Zündschnur f -, -en і -schnüre

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыстасава́нне н

1. Ánwendung f -, Verwéndung f -; Áusnutzung f -, Gebráuch m -(e)s (карыстанне);

2. (падладжванне) Ánpassung f -;

3. (механізм) гл прылада

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сяке́ра, ‑ы, ж.

1. Прылада, якой сякуць і склюдуюць, у выглядзе насаджанага на тапарышча шырокага прадаўгаватага кліна з лязом з аднаго боку і абухом з другога. У рукі ўзяў сякеру паляшук. Ён размахнуўся раз, другі і трэці... Ад сілы гэтых працавітых рук з гары высокай дуб зваліўся з веццем. Дубоўка.

2. Прымітыўная выкапнёвая прылада з крэменю. Толькі на высокіх курганах яшчэ можна адшукаць астаткі ад таго жыцця, што некалі было тут: гэта крам[я]нёвая сякера, гэта бронзавы кінжал. Самуйлёнак. // Старажытная халодная зброя ў выглядзе такой прылады з доўгай ручкай. Паперадзе ішлі воіны з сякерамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыдлёўка, ‑і, ДМ ‑лёўцы; Р мн. ‑лёвак; ж.

Ручная прылада для капання; металічная лапата. Мы ўзяліся за работу: я рыдлёўкай выкопваў бульбу, а Ганка падбірала яе. М. Стральцоў. Бясшумна кідалі рыдлёўкі зямлю, Тужліва гучаў У прасторы салют. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ды́ба ’прылада катавання’ (БРС), ’слуп у студні, на якім вісіць крук для выцягвання вядра з вадой’ (Касп.). Да ды́ба́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

starter

[ˈstɑ:rtər]

n.

1) Sport ста́ртэр -а m.

2) Tech. ста́ртэр -а m., пускава́я прыла́да (у аўтамабі́лі, самалёце)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кетме́нь

(цюрк. ketmen)

сельскагаспадарчая прылада тыпу матыкі, якой у Сярэд. Азіі акучваюць пасевы, капаюць і чысцяць арыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

метрано́м

(ад гр. metron = мера + ном​2)

прылада з маятнікам, якая гукавымі сігналамі адзначае кароткія прамежкі часу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)