Бо́тка ’палка з увагнаным у канец вострым цвічком (ужывалася як паганялка для валоў)’ (Арх. Бяльк., слонім.). Бясспрэчна, з *бод‑ка (да bod‑ ’басці, калоць’). Іншага паходжання ст.-бел. ботка ’рыбалоўная прылада’ (< польск. botka; Булыка, Запазыч.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пяча́ць, -і, мн. -і, -ей, ж.
1. Прылада з наразнымі знакамі для адціскання іх на чым-н. (на паперы, воску, сургучы), а таксама сам адбітак гэтых знакаў, які служыць звычайна для сведчання чаго-н.
Сургучная п.
Прылажыць п. да паперы.
За сямю пячацямі (перан.: пра што-н. зусім недаступнае). П. маўчання (перан.: пра забарону гаварыць, пра маўклівасць; кніжн.).
2. перан., чаго. Знак, след, адбітак чаго-н. (высок.).
П. спакою.
П. гора на твары.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
clipper
[ˈklɪpər]
n.
1) той, хто стрыжэ́
2) прыла́да да адраза́ньня (нажні́цы, куса́чыкі)
3) шпа́ркі конь
4) клі́пэр -а m., скарахо́дны карабе́ль; шпа́ркі самалёт
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
household
[ˈhaʊshoʊld]
1.
n.
1) сям’я́ і ўсе́ ха́тнія
2) ха́тняя гаспада́рка
2.
adj.
ха́тні, сяме́йны
household expenses — ха́тнія выда́ткі
household tool — ха́тняя прыла́да
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
размеркава́льны
1. Vertéilungs-;
размеркава́льны пункт Vertéilungsstelle f -, -n;
2. тэх:
размеркава́льны шчыт эл Scháltbrett n -(e)s, -er;
размеркава́льная прыла́да Vertéileranlage f -, -n;
размеркава́льны вал аўта Nóckenwelle f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Ро́звіны (розьвіны) ’рэзгіны — прылада для нашэння сена, саломы’ (Касп.; ушац., Нар. сл.; талач., Шатал.; шум., Сл. ПЗБ; ДАБМ, камент., 826). Да рэзгіны (гл.). Не выключаны ўплыў лексемы розвальні 1 (гл.). Параўн. таксама ро́звальні 2, розвы (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Снава́дла ‘прылада для снавання красён’, ‘станок для снавання красён’ (в.-дзв., ігн., Сл. ПЗБ), снаві́дла ‘тс’ (паст., вільн., Сл. ПЗБ). З польск. snowadło, аб чым сведчыць суф. ‑dło; польскае слова ўзыходзіць да прасл. *snowadło < *snovati ‘снаваць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
барэ́тэр
(англ. barretter)
стабілізатар сілы току, прылада ў выглядзе запоўненага вадародам шклянога балона, унутры якога змешчаны тонкі жалезны дрот, выкарыстоўваецца ў радыёэлектронных прыборах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
каранда́ш
(рус. карандаш, ад цюрк. kara = чорны + tas = камень)
прылада для пісьма, чарчэння, малявання ў выглядзе тонкай палачкі з графітавым або іншым сардэчнікам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
культыва́тар
(фр. cultivateur, ад п.-лац. cultivare = апрацоўваць)
сельскагаспадарчая прылада для перадпасяўной апрацоўкі глебы і догляду пасеваў (рыхлення глебы, знішчэння пустазелля і інш.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)