ску́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што.

Сабраць у кучу, у адно месца.

С. кароў на сенажаці.

|| незак. ску́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таксапа́рк, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Месца рамонту і стаянкі таксі.

Працаваць у таксапарку.

2. Сукупнасць таксі.

З кожным годам т. павялічваецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

часо́вы, -ая, -ае.

Які існуе, дзейнічае на працягу пэўнага часу; проціл. пастаянны.

Часовае пасведчанне.

Часовае месца жыхарства.

Часовая работа.

|| наз. часо́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эксгума́цыя, -і, ж. (спец.).

Следчае дзеянне, якое заключаецца ў даставанні трупа з месца пахавання для судовамедыцынскай або крыміналістычнай экспертызы.

|| прым. эксгумацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

метаста́з, ‑у, м.

1. Перамяшчэнне ўзбуджальніка хваробы ў арганізме з аднаго месца на другое.

2. Месца захворвання, якое ўзнікла ў выніку перамяшчэння такога ўзбуджальніка.

[Ад грэч. metastasis — перамяшчэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зру́шыцца, ‑шуся, ‑шышся, ‑шыцца; зак.

Скрануцца з месца; перамясціцца. Першыя машыны ўжо зрушыліся з месца, уся калона ўздрыгнула і, як нешта жывое, папаўзла. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́селіць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Прымусіць пакінуць месца жыхарства; перасяліць з аднаго месца на другое. Выселіць з кватэры. Выселіць у суседнюю вёску.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vantage point [ˈvɑ:ntɪdʒˌpɔɪnt] n.

1. выго́дная пазі́цыя; ме́сца, з яко́га ўсё відно́

2. пункт гле́джання

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vie [vaɪ] v. fml супе́рнічаць, спабо́рнічаць;

vie for the first place змага́цца за пе́ршае ме́сца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ва́пнішча, ‑а, н.

Месца, дзе капаюць вапняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)