электраты́нта

(ад электра + іт. tinta = колер, каларыт)

разнавіднасць гравюрнага друку, які грунтуецца на выкарыстанні электрычнага току для траўлення пласцінак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вы́ліняць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.

1. Страціць першапачатковы колер; паблякнуць. Загарэў старшыня, яшчэ больш вылінялі ад спёкі рыжыя бровы. Бялевіч.

2. Памяняць старую шэрсць (пер’е) на новую (пра жывёл, птушак). // Аблезці. [Тамаш:] — Але ж твой і кажушок выліняў, голы, як бубен. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зліня́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які страціў першапачатковы колер, яркасць фарбаў; выцвілы. З кійком у руцэ, у злінялым, выцвілым капелюшы, у латаных штанах уваходзіць Сухалета. Вітка. // перан. Збіты, пошлы. — Новае нельга выказаць толькі старымі, злінялымі словамі. Новаму трэба і новыя словы... Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

redden [ˈredn] v.

1. чырване́ць; заліва́цца румя́нцам;

redden with shame пачырване́ць ад со́раму;

redden with rage пачырване́ць ад зло́сці

2. афарбо́ўваць у чырво́ны ко́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

verge​2 [vɜ:dʒ] v. (on/upon) збліжа́цца; межава́цца;

dark grey verging on black ама́ль чо́рны ко́лер;

It verges on madness. Гэта блізка да вар’яцтва.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гемаглабі́н

(ад гр. haima = кроў + лац. globus = шар)

бялковае рэчыва ў саставе крыві, якое надае ёй чырвоны колер і служыць пераносчыкам кіслароду ва ўсе тканкі арганізма.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

sandy

[ˈsændi]

adj.

1) пяшча́ны

a sandy beach — пяшча́ны пля́ж

2) пяско́вы (пра ко́лер)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

beige

[beɪʒ]

1.

adj.

бэ́жавы

2.

n.

1) бэ́жавы ко́лер

2) лёгкі баваўня́ны матэрыя́л

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

carnation

[kɑ:rˈneɪʃən]

1.

n.

1) гвазьдзі́к -а́ m.

2) ружо́вы ко́лер

2.

adj.

ружо́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

агні́сты

1. (пякучы, гарачы) féurig, flámmend; Féuer-; Glut-;

2. (пра колер, як агонь) féuerrot;

3. перан (палымяны, страсны) féurig, flámmend; glútheiß

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)