Verbum

абрасці́, -сту́, -сце́ш, -сце́; -сцём, -сцяце́, -сту́ць; -ро́с, -расла́, -ло́; зак., чым.

1. Зарасці, пакрыцца якой-н. расліннасцю, валасамі, слоем чаго-н.

А. мохам (таксама перан.: апусціцца, адзічэць; разм.). А. барадой.

А. тлушчам.

А. граззю (перан.: стаць неахайным, брудным; разм.).

2. перан. Набыць многа ўсяго, стварыць што-н. вакол сябе, каля сябе (разм.).

А. гаспадаркай.

Вуліца абрасла новымі дамамі.

|| незак. абраста́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абраста́нне, -я, н.

ча́сты, -ая, -ае.

1. Які складаецца з блізка размешчаных адзін каля аднаго аднародных прадметаў, частак; густы.

Ч. штыкетнік.

Ч. дождж.

2. Размешчаны на невялікай адлегласці адзін ад аднаго.

Частыя тралейбусныя прыпынкі.

3. Які складаецца з хуткіх рухаў, гукаў і пад., што ідуць адзін за адным.

Ч. пульс.

Чуліся частыя адрывістыя гукі.

4. Які паўтараецца праз кароткія прамежкі часу.

Частыя сустрэчы.

|| наз. частата́, -ы́, ДМ -таце́ (да 2 і 3 знач.).

шмы́гаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Хутка хадзіць, рухацца каля каго-, чаго-н., паміж кім-, чым-н.

Па вуліцы шмыгаюць машыны.

2. Праходзіць, выходзіць хутка, незаўважана.

Як убачыць мяне, шмыгае за дзверы.

3. чым. Тое, што і шморгаць (у 3 знач.).

Ш. носам.

|| аднакр. шмыгну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ і шмыгану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. шмы́ганне, -я, н. (да 1 і 3 знач.).