relaxation

[,ri:lækˈseɪʃən]

n.

1) адпру́жанасьць, рассла́бленасьць f.

2) паслабле́ньне n.

3) адпачы́нак -ку m., гуля́ньне n.

Walking and reading were the only relaxation — Прахо́дкі ды чыта́ньне былі́ адзі́ным адпачы́нкам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

дзіч, ‑ы, ж.

1. Тое, што і дзічына (у 1 знач.). Хоць дзядзька наш не паляўнічы, Ды меў ахвоту і да дзічы. Колас.

2. Разм. Глухое месца, глуш. У другое месца перабраўся — Яму уважыў пан ляснічы, І сеў Міхал у страшнай дзічы, Дзе лес адзін, хмызняк ды поле Ды ветру посвісты па волі. Колас. Я і сягоння адшукаць бы мог Сцяжынкі тыя ў дзічы дрыгвістай. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ранні прыметнік

  1. Які мае адносіны да рання; ранішні.

    • У р. час.

  2. Які з’яўляецца самай першай, пачатковай парой якога-н. часу.

    • Р. вечар.

  3. Які наступае раней, чым звычайна (пра поры года, час сутак і пад.).

    • Ранняя зіма.
    • Ранняя смерць.

Малады ды ранні (размоўнае, часцей неадабральнае) — пра вопытнага, спрактыкаванага не па гадах чалавека.

Ранняя птушка (размоўнае адабральнае) — пра таго, хто рана ўстае, з’яўляецца рана дзе-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

перац назоўнік | мужчынскі род

  1. Трапічная расліна сямейства перцавых, а таксама яе плады (зерне) з горкім пякучым смакам і моцным пахам, якія ўжываюцца як прыправа.

    • У горы жыць ды з перцам есці (прымаўка).
    • Чорны п.

  2. Агародная расліна сямейства паслёнавых з пладамі ў выглядзе струкоў.

    • Фаршыраваны п.

Даць (задаць) перцу каму (размоўнае) — вылаяць, пакараць.

|| прыметнік: перцавы і пярцовы.

  • Перцавы струк.
  • Сямейства перцавых (спецыяльны тэрмін).
  • Пярцовая настойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

шкада прыслоўе

  1. Пра пачуццё жалю, спагады і пад. да каго-, чаго-н.

    • Ш. хворай сястры.
    • Ш. глядзець на яго.

  2. выказнік: Пра нежаданне аддаць, страціць і пад. што-н.

    • Мне нічога не ш. для вас.
    • Гадка з’есці і ш. кінуць (прымаўка).

  3. выказнік, са злучнікамі «што», «калі» ці без іх.

    • Даводзіцца пашкадаваць.
    • Ш., што яны не прыедуць.

  4. пабочн. На жаль.

    • З’ездзіць бы, ды, ш., часу няма!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

відаць выказнік

  1. Можна бачыць, разгледзець.

    • Адсюль усё добра в.
    • Блізка в., ды далёка дыбаць (прыказка).

  2. Можна разумець.

    • Сэнс байкі добра в.

  3. Быць відавочным, вынікаць.

    • З гэтага в., што…

  4. у знач. пабочн. Як здаецца, мабыць, напэўна.

    • В., прыйдзецца ехаць аднаму.
    • Ад зямлі не відаць (размоўнае) — вельмі маленькага росту.
    • Відам не відаць (размоўнае) — ніякіх прымет, нідзе не відаць.
    • Па ўсім відаць або як відаць — напэўна, відавочна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

копьё​I ср. кап’ё, -п’я́ ср.; дзі́да, -ды ж.;

◊

лома́ть ко́пья лама́ць ко́п’і.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

мзда ж.

1. уст. узнагаро́да, -ды ж.;

2. разг. (взятки) ха́бар, -ру м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

прока́зница сваво́льніца, -цы ж., праку́да, -ды ж., гарэ́за, -зы ж., гарэ́зніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

сквалы́га прост., презр. скна́ра, -ры м. и ж., жмі́нда, -ды м. и ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)