sky-high

[,skaɪˈhaɪ]

1.

adv.

ве́льмі высо́ка

2.

adj.

ве́льмі высо́кі, да не́ба

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

дамча́ць

1. гл дамчацца;

2. (вельмі хутка давезці) j-n etw. sehr schnell hnfahren* [hnbringen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

нясма́чны:

нясма́чны суп die Sppe schmeckt nicht;

гэ́та ве́льмі́ нясма́чна das schmeckt überhupt nicht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

згу́стак, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

Камячок, які ўтварыўся пры загусценні вадкасці.

З. крыві.

З. энергіі (перан.: пра вельмі энергічнага чалавека).

|| прым. згу́сткавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кала́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Круглае печыва з пшанічнай мукі ў форме абаранка.

Цёрты калач (разм.) — пра вельмі вопытнага чалавека.

|| прым. кала́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

каніце́ль, -і, ж.

1. Вельмі тонкая металічная нітка для вышывання.

2. перан. Нуднае, зацяжное вырашэнне якой-н. справы, валакіта.

|| прым. каніце́льны, -ая, -ае.

Каніцельная справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

неміласэ́рны, -ая, -ае.

1. Бязлітасны, суровы.

Н. чалавек.

2. перан. Вельмі моцны, незвычайны (пра што-н. непрыемнае, адмоўнае; разм.).

Неміласэрная гарачыня.

|| наз. неміласэ́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

му́дры, -ая, -ае.

1. Надзелены вялікім розумам, вельмі разумны.

М. палкаводзец.

2. Заснаваны на глыбокім вопыце, веданні чаго-н.

Мудрая палітыка.

|| наз. му́драсць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

наскро́зь, прысл.

1. Праз усю таўшчыню чаго-н.

Прамокнуць н.

2. перан. Поўнасцю, цалкам.

Лес н. апавіты змрокам.

Бачыць наскрозьвельмі добра ведаць каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вяльмо́жа, -ы, мн. -ы, -аў, м.

1. Знатны і багаты саноўнік (уст.).

Царскія вяльможы.

2. Пра чалавека, які зазнаўся (іран.).

Вельмі рана адчуў сябе вяльможам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)