Verbum

анлайнавы слоўнік

◎ Падця́глісты ’худы’ (КЭС, карэл.), мабыць, ад падцягнуць; але параўн. яшчэ цяглі ’ногі (доўгія)*

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бімбо́р ’самагонка’ (Сцяшк. МГ). Запазычанне з польск. bimber ’тс’ (але адкуль польскае слова?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вікарыя́т

(ад лац. vicarius = які замяшчае)

з’ява, пры якой блізкія віды раслін або жывёл займаюць розныя арэалы ці трапляюцца ў межах аднаго арэала, але ў розных экалагічных умовах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гіпабіясфе́ра

(ад гіпа- + біясфера)

слой літасферы глыбінёй 5—6 км, у які жывыя арганізмы трапляюць выпадкова, існуюць часова, але не могуць нармальна жыць і размнажацца (ніжні аналаг парабіясферы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэі́зм

(н.-лац. deismus, ад лац. deus = бог)

рэлігійна-філасофскае вучэнне, якое лічыць бога тварцом свету, але адмаўляе яго ўмяшанне ў жыццё прыроды і грамадства (параўн. пантэізм, тэізм).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

заста́віцца, ‑стаўлюся, ‑ставішся, ‑ставіцца; зак., чым.

Заставіць, загарадзіць сябе чым‑н. Алег пачаў хінуць Людмілу да сябе, але яна заставілася рукамі. Ермаловіч.