перавучы́ць, ‑вучу, ‑вучыш, ‑вучыць; зак.
1. каго. Навучыць чаму‑н. іншаму, даць магчымасць авалодаць новай прафесіяй; перападрыхтаваць. Перавучыць трактарыстаў на шафёраў. // Навучыць іначай, па-новаму. Перавучыць дрэсіраванага сабаку. □ — Я яго перавучу, пакажу яму ўсе літары, як іх трэба чытаць, каб не дагары нагамі, а так, як трэба. Арабей. // Разм. Настаўляючы, накіроўваючы, перайначыць. Быў у аднаго чалавека сын. Вялікі ўжо вырас, а ніколі бацьку бацькам не назваў.. Крыўдна бацьку, ды што зробіш: малога не перавучыў, а цяпер і рады не дасі. Якімовіч.
2. каго. Навучыць, падрыхтаваць усіх, многіх.
3. каго-што. Разм. Праявіць якую‑н. празмернасць у навучанні, падрыхтоўцы каго‑, чаго‑н. — Перавучыў я цябе, браце, ці не ў паны пойдзеш? Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.
Разм.
1. што. Запіхваючы, усунуць куды‑н.; спехам або без разбору палажыць у што‑н. Віцька хуценька сунуў.. [шашку толу] у кішэню, за пазуху ўпхнуў скрутак шнура. Кухараў.
2. каго. Штурхнуўшы, прымусіць увайсці куды‑н. Дзверы адчыніліся са скрыпам, і паліцыянт.. упхнуў у пакой маладую жанчыну. Пестрак.
3. што. Прымусіць узяць, прыняць што‑н. Ніна адмаўлялася [ад гасцінца], але цётка сілаю ўпхнула здор у торбу. Арабей.
4. каго. Паставіць, накіраваць каго‑н. на якую‑н. работу, пасаду і пад. супраць волі. Не лёс, а Васілеўскі зараз упхнуў яго [бацьку] на гарбарню немца Гальдштэйна. Гарэцкі. // Уладкаваць каго‑н. куды‑н. па пратэкцыі. Не прайшоў [сын] у інстытут, На завочны ўпхнулі. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
успе́рці, узапру, узапрэш, узапрэ; узапром, узапраце; пр. успёр, ‑перла; зак., каго-што.
Разм.
1. Падняўшы, ускласці што‑н. цяжкае, грувасткае на каго‑, што‑н., куды‑н. Усперці мяшок на спіну.
2. Надзець, абуць што‑н. цеснае. Боты цесныя, ледзь успёр на ногі.
3. Абаперці (рукі, ногі і пад.) на каго‑, што‑н. Лапы сам [заяц] На пень успёр, Азірнуў натоўп і бор. Калачынскі.
4. Узнесці. Усперці шафу на чацвёрты паверх.
5. перан. Пералажыць якія‑н. цяжкія абавязкі, віну і пад. на каго‑н. другога. Добра, што Лейкі не было. А каб была! Яна б завыла, залямантавала, вылаяла б увесь свет, а потым усю віну ўсперла б на Алтара. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
знясла́віць (каго, што) сов. обессла́вить, опозо́рить, опоро́чить, осла́вить; (подвергнуть издевательству) надруга́ться (над кем, чем);
з. сумле́ннага чалаве́ка — обессла́вить (опозо́рить, опоро́чить, осла́вить) че́стного челове́ка; надруга́ться над че́стным челове́ком
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
даве́двацца несов.
1. узнава́ть; разузнава́ть;
2. (аб кім, чым, пра каго, што) справля́ться (о ком, чём), осведомля́ться (о ком, чём); навеща́ть, посеща́ть, прове́дывать;
1-3 см. даве́дацца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
даглядзе́ць сов.
1. (до конца) досмотре́ть; догляде́ть;
д. фільм — досмотре́ть (догляде́ть) фильм;
2. (каго, што) см. дагле́дзець 1, 2;
◊ не ~дзіш во́кам — запла́ціш бо́кам — смотри́ в о́ба
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ма́цаць (каго, што, у чым) несов.
1. щу́пать (кого, что);
м. пульс — щу́пать пульс;
2. (искать ощупью) ша́рить;
м. кішэ́ні (у кішэ́нях) — ша́рить в карма́нах (по карма́нам)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыслухо́ўвацца (да каго, чаго) несов.
1. прислу́шиваться (к чему), вслу́шиваться (во что);
2. перен. (принимать к сведению) прислу́шиваться (к кому, чему);
1, 2 см. прыслу́хацца 1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
праве́даць сов.
1. (каго) прове́дать, навести́ть; наве́даться (к кому);
п. ся́бра — прове́дать (навести́ть) прия́теля;
2. (о чём-л.) прове́дать;
п. аб яго́ прыхо́дзе — прове́дать о его́ прихо́де
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стра́чваць несов.
1. (каго, што) лиша́ться (кого, чего); теря́ть, утра́чивать; (достоинство, авторитет — ещё) роня́ть;
2. тра́тить, истра́чивать; расхо́довать;
3. обл. (умерщвлять плод) вытравля́ть;
1-3 см. стра́ціць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)