Verbum

падпарадкава́льны, -ая, -ае.

У граматыцы: які мае адносіны да будовы сказаў, утвораных па спосабе падпарадкавання.

Падпарадкавальныя злучнікі.

падсвядо́мы, -ая, -ае.

Які знаходзіцца ў падсвядомасці (у 2 знач.), інстынктыўны.

Падсвядомыя рухі.

|| наз. падсвядо́масць, -і, ж.

палігло́т, -а, М -ло́це, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які ведае многа моў.

Францыск Скарына быў паліглотам.

палу́ндра, выкл.

Вокрык, які перасцерагае аб небяспецы (першапачаткова ў маракоў і пажарных: папярэджанне тыпу «беражыся — падае зверху»).

палюбо́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м., чый або каго.

Мужчына, які знаходзіцца ў пазашлюбнай сувязі з жанчынай.

бязбо́жны, -ая, -ае.

1. Які не прызнае існавання Бога.

Бязбожная літаратура.

2. Неймаверны, несумленны (разм.).

Б. лгун.

бяспра́ўны, -ая, -ае.

Які пазбаўлены палітычных, грамадзянскіх правоў або не можа іх рэалізаваць.

|| наз. бяспра́ўнасць, -і, ж.

вальцо́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які абслугоўвае вальцовачныя машыны.

|| ж. вальцо́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

вершава́ны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да вершаў, вершаскладання, напісаны вершамі, не празаічны.

Вершаваная форма.

В. фельетон.

выратава́льны, -ая, -ае.

Які служыць для выратавання, садзейнічае яму.

В. круг.

Выратавальныя прыёмы.

|| наз. выратава́льнасць, -і, ж.