Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Рэпетава́ць ’злавацца, сердаваць’ (Ян.), рыпытова́тэ ’крычаць, лямантаваць’ (драг., Нар. лекс.). Укр.репетова́ть ’крычаць з усяе моцы; плакаць’, репетувати ’лямантаваць; лаяцца’, рус.репетитъ ’хутка гаварыць’, репетиться ’выказваць незадаволенасць’, чэш.repetit ’хутка і невыразна гаварыць’ экспрэсіўнае ад reptati ’рашаць’ < прасл.*rъptati, дзе rъp‑ — гукапераймальная аснова. (Махэк₂, 512–513; Рэйзак, 536–537). Гл. яшчэ рэптаці.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́шмыгнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Разм.Хутка і непрыкметна выйсці адкуль‑н. Вышмыгнуць з пакоя ў сад.// Нечакана вырвацца, выслізнуць. Птушка вышмыгнула з рук.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каварда́к, ‑у, м.
Бязладдзе, сумятня, неразбярыха. І госць зажыў... Ды так, Што хутка ў доме ўтварыўся кавардак, Хоць гаспадар сам з хаты вымятайся...Валасевіч.
[Цюрк.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
многастано́чнік, ‑а, м.
Рабочы, які абслугоўвае адначасова некалькі станкоў. [Семянкоў] хутка стаў многастаночнікам І дакладна авалодаў стаханаўскімі метадамі працы на трох станках рознага тыпу.«Беларусь».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падымча́цца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.
Хутка падбегчы або пад’ехаць. Дзяўчынка падымчалася к маці, абняла яе за ногі і зашаптала: — Мама, гэта вайна ўжо?Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прэ́ста,
1.прысл. Вельмі хутка (пра тэмп выканання музычнага твора).
2.нескл., н. Музычны твор або ўрывак музычнага твора, які выконваецца ў такім тэмпе.
[Іт. presto.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узбуджа́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які прыводзіць у стан узбуджэння (у 2 знач.). Узбуджальныя сродкі.
2. Здольны хутка прыходзіць у стан узбуджэння. Лёгка ўзбуджальны чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Абдзі́ркус ’той, хто хутка дзярэ адзенне’ (Сцяц.). Штучная лацінізаваная форма. Да абдзіркі (гл.). Параўн. польск.obdartus ’абадранец’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
hastily
[ˈheɪstɪli]
adv.
1) сьпе́хам, насьпе́х; ху́тка, бо́рзда
2) неабду́мана, неразва́жліва, на ху́ткую руку́; пасьпе́шліва, цапу́ -лапу́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)