вы́цверазіцца, ‑ражуся, ‑разішся, ‑разіцца; зак.

Стаць, адчуць сябе цвярозым; працверазіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абга́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Разм. Забрудзіць сябе чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наха́бнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Паводзіць сябе нахабна, бесцырымонна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгільдзя́йнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Весці сябе як разгільдзяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаабслуго́ўванне, ‑я, н.

Абслугоўванне сябе сваімі ўласнымі сіламі. Сістэма самаабслугоўвання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самавыле́чванне, ‑я, н.

Вылечванне самога сябе без чыёй‑н. дапамогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самазаражэ́нне, ‑я, н.

Спец. Заражэнне самога сябе якой‑н. хваробай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самахва́л, ‑а, м.

Разм. Той, хто расхвальвае сам сябе; хвалько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стыля́жнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Паводзіць сябе як стыляга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шко́льнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Свавольна сябе паводзіць; гарэзнічаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)