падня́цца, падыму́ся, пады́мешся, пады́мецца; падымі́ся і -німу́ся, -ні́мешся, -ні́мецца; -німі́ся; зак.

1. Перамясціцца ўверх або прыняць больш высокае становішча.

П. на чацвёрты паверх.

Рука паднялася.

П. па службовай лесвіцы (перан.; дасягнуць больш высокага грамадскага становішча).

2. Устаць, перамяніць ляжачае або сядзячае становішча на стаячае.

П. з ложка.

3. Крануцца, рушыць.

Войскі падняліся ў атаку.

4. перан. Перайсці да актыўных дзеянняў.

П. на барацьбу з ворагам.

5. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць вышэйшым, павысіцца ва ўзроўні.

Вада ў рацэ паднялася.

6. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Павялічыцца, павысіцца.

Прадукцыйнасць працы паднялася.

Цэны падняліся.

7. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Стаць больш актыўным, прыўзнятым, палепшыцца.

Настрой падняўся.

8. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Наладжваючыся, палепшыцца, развіцца.

Прадукцыйнасць гаспадаркі паднялася.

9. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Узнікнуць, пачацца.

Падняўся шум.

У стане ворага паднялася паніка.

Падняўся вецер.

|| незак. падыма́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і падніма́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. падня́цце, -я, н. (да 1, 6—8 знач.) і пад’ём, -у, м. (да 1, 2 і 5 знач.).

|| прым. пад’ёмны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

незайздро́сны

1. (пра чалавека) nicht néidisch;

2. разм. (дрэнны, няважны) nicht benéidenswert; nicht zu benéiden;

незайздро́снае стано́вішча míssliche [klägliche] Láge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бязвы́хадны áusweglos; hóffnungslos, áussichtslos; verzwéifelt (роспачны);

тра́піць у бязвы́хаднае стано́вішча in éine áusweglose Láge [in die Klémme (разм.)] geráten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

crisis [ˈkraɪsɪs] n. (pl. crises)

1. кры́зіс;

a cabinet crisis ура́давы кры́зіс;

an economic crisis эканамі́чны кры́зіс

2. крыты́чнае стано́вішча, крыты́чны мо́мант; перало́м

3. med. кры́зіс; крыз

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мезафі́ты

(ад меза- + -фіты)

расліны, якія жывуць ва ўмовах дастатковай увільготненасці, займаюць прамежкавае становішча паміж гіграфітамі і ксерафітамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

-номы

(гр. nomos = права, закон)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «становішча», «сістэма поглядаў або правіл».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

парвеню́

(фр. parvenu)

уст. асоба, якая хутка дасягнула высокага службовага становішча або прабілася ў вышэйшыя слаі грамадства; выскачка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

схі́ма

(гр. schema = становішча)

вышэйшая манаская ступень у праваслаўнай царкве, якая патрабуе ад пасвечанага ў яе строгага аскетызму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экато́п

(ад эка- + гр. topos = месца, становішча)

сукупнасць прыродных фактараў (кліматычных, грунтавых), якая характарызуе пэўную аднародную частку зямлі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

няёмкі, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, у якім нязручна быць; нязручны. Няёмкая поза.

2. Непрыемны; цяжкі. Валенда пакрыўдзіўся. Размова доўга не ладзілася. — Што рабіць надумаў? — перапыніў няёмкае маўчанне Тышкевіч. Асіпенка. З няёмкага становішча.. [Лёню] выручыў Мікалай Пятровіч, які загаварыў з хлопцамі. Ваданосаў.

3. Непрыстойны, недарэчны. Умешвацца ў гаворку Паходня палічыў няёмкім і, адвярнуўшыся ад купэ, стаў глядзець у акно. Хадкевіч. Урад трапіў у няёмкае становішча: яму даводзілася ўжываць рэпрэсіі да той самай думы, якую ён сам склікаў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)