ло́пух, -у, мн. -і, -аў, м.

Травяністая расліна сямейства складанакветных з буйным шырокім лісцем і ўчэпістымі калючымі галоўкамі, а таксама ліст гэтай расліны; дзядоўнік.

|| прым. ло́пухавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

татэ́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

У першабытным грамадстве: жывёла, з’ява прыроды, расліна ці прадмет, якія лічацца родапачынальнікамі племені і служаць аб’ектам рэлігійнага пакланення.

|| прым. татэ́мны, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бры́ца, ‑ы, ж.

Аднагадовая травяністая расліна сямейства злакавых; плашчуга, пласкуша, курынае проса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грэ́бнік, ‑у, м.

Аднагадовая або шматгадовая кармавая расліна сямейства злакавых. Грэбнік звычайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валяр’я́н, ‑у, м.

Травяністая расліна сямейства валяр’янавых, карэнне якой выкарыстоўваецца ў медыцыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вастрэ́ц, ‑рацу, м.

Травяністая расліна сямейства злакавых, блізкая да пырніку. Балотны вастрэц.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

відо́мец, ‑мцу, м.

Лугавая травяністая расліна сямейства каменяломнікавых з белымі пяціпялёсткавымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аслі́ннік, ‑у, м.

Двухгадовая расліна з пахучымі жоўтымі кветкамі, якія раскрываюцца ўвечары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бада́н, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства каменяломнікавых з лілова-чырвонымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драсён, ‑у, м.

Аднагадовая і шматгадовая травяністая ці паўкустовая расліна сямейства грэчкавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)