гара́чы, -ая, -ае.

1. Які мае высокую тэмпературу, моцна нагрэты.

Гарачая пліта.

Гарачае лета.

Г. цэх (таксама перан.: увогуле шкодная вытворчасць). Падаць гарачае (наз.). Гарачая апрацоўка металаў.

2. перан. Поўны сілы, страсны, палкі.

Г. заступнік.

3. перан. Вельмі напружаны, які праходзіць у інтэнсіўным, напружаным рытме.

Гарачая работа.

Г. бой.

Гарачая пара жніва.

4. перан. Запальчывы, нястрыманы.

◊

Гарачая галава — пра залішне паспешлівага, нястрыманага чалавека.

Па гарачых слядах — адразу.

Пад гарачую руку (разм.) — у момант злосці, раздражнення.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

курс², -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Закончаны цыкл, увесь аб’ём спецыяльнага навучання, якіх-н. працэдур.

К. сярэдняй школы.

К. гразелячэння.

2. Асобная гадавая ступень адукацыі ў вышэйшай школе і спецыяльных навучальных установах, а таксама група навучэнцаў гэтай ступені.

Скончыць к. ва ўніверсітэце.

Стараста курса.

Студэнт трэцяга курса.

3. Выклад навуковай дысцыпліны ў вышэйшай школе, у спецыяльнай навучальнай установе.

Прачытаць к. лекцый па гісторыі Беларусі.

|| прым. курсавы́, -а́я, -о́е.

Курсавая работа студэнта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сон, сну, мн. сны́, сно́ў, м.

1. Фізіялагічны стан спакою арганізма, пры якім поўнасцю або часткова спыняецца работа свядомасці і аслабляюцца фізіялагічныя працэсы.

Трывожны с.

Багатырскі с. (моцны).

2. Тое, што сніцца таму, хто спіць.

Убачыць с.

◊

Заснуць вечным сном — памерці (высок.).

Са сну — толькі што прачнуўшыся.

Сон у руку (жарт.) — пра сон, які спраўдзіўся.

Як у сне — пра стан чалавека, які паглыблены ў свае думкі і нічога вакол сябе не заўважае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фу́нкцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. З’ява, якая залежыць ад іншай і змяняецца па меры змянення іншай з’явы.

2. У матэматыцы: закон, паводле якога кожнаму элементу аднаго мноства ставіцца ў адпаведнасць некаторы элемент іншага мноства.

Лінейная ф.

Трыганаметрычная ф.

3. Работа, спецыфічная дзейнасць, што выконваецца органам, арганізмам і пад.

Ф. залоз.

4. Роля, значэнне, назначэнне чаго-н.

Функцыі крэдыту.

5. Абавязак, кола дзейнасці.

Службовыя функцыі.

Функцыі прафкама.

|| прым. функцыяна́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

jolly​2 [ˈdʒɒli] adv. BrE, infml ве́льмі, надзвы́чай;

It was jolly hard work. Гэта была вельмі цяжкая работа.

♦

jolly well BrE, infml (эмфатычны выраз) : I wish you’d jolly well hurry up. Ты не мог бы паспяшацца?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

расцягну́цца сов., в разн. знач. растяну́ться; (стать просторнее — ещё) разда́ться;

рызі́на ~ну́лася — рези́на растяну́лась;

лі́нія фро́нту ~ну́лася — ли́ния фро́нта растяну́лась;

апавяда́нне ве́льмі ~ну́лася — расска́з сли́шком растяну́лся;

сухажы́лле ~ну́лася — сухожи́лие растяну́лось;

рабо́та ~ну́лася на ты́дзень — рабо́та растяну́лась на неде́лю;

бо́ты ~ну́ліся на капыле́ — сапоги́ растяну́лись (раздали́сь) на коло́дке;

р. на кана́пе — растяну́ться на дива́не

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

спо́рыцца разм gut vonstátten géhen*, gelíngen* vi (s), gut von der Hand géhen*;

рабо́та ў яе́ спо́рыцца die Árbeit geht ihr rasch [leicht] von der Hand

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прису́тствие ср.

1. прысу́тнасць, -ці ж., мн. нет;

в прису́тствии кого́-л. у прысу́тнасці каго́-не́будзь, пры кім-не́будзь;

в моём прису́тствии у маёй прысу́тнасці, пры мне;

2. (работа учреждения) уст. слу́жба, -бы ж.; рабо́та, -ты ж.;

3. (учреждение) уст. устано́ва, -вы ж.; (канцелярия) канцыля́рыя, -рыі ж.;

◊

прису́тствие ду́ха прысу́тнасць ду́ху.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

поде́лка ж.

1. (изготовление) вы́раб, -бу м.; (производство) вытво́рчасць, -ці ж.;

поде́лка снеговы́х щито́в вы́раб (вытво́рчасць) снегавы́х шчыто́ў;

2. (мелкая работа) дро́бная рабо́та; (починка) папра́ўка, -кі ж., пра́ўка, -кі ж., нала́дка, -кі ж.;

3. (изделие) вы́раб, -бу м.;

ме́лкие поде́лки дро́бныя вы́рабы;

поде́лка из слоно́вой ко́сти вы́раб са слано́вай ко́сці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

наро́схрыст, прысл.

Расшпіліўшыся, расхінуўшы краі адзежы. Кашуля наросхрыст. □ Работа мая падыходзіла ўжо к канцу, калі да машыны падбег хлопец у сіняй спяцоўцы і вайсковым бушлаце наросхрыст. Кулакоўскі. У дзвярах будкі без шапкі, з раскудлачанымі валасамі, у расхінутай наросхрыст ватоўцы стаяў пуцявы абходчык. Васілёнак.

•••

Душа наросхрыст гл. душа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)