надако́нны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над акном (вокнамі). Надаконная разьба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надлапа́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над лапаткай, лапаткамі. Надлапатачныя мышцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надло́бны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над ілбом. Надлобны шчыт чарапахі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надскі́вічны, ‑ая, ‑ае.

Які размешчаны, знаходзіцца над сківіцай. Надсківічная косць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надша́хтавы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над шахтай (шахтамі). Надшахтавы будынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стратасфе́ра, ‑ы, ж.

Верхні слой атмасферы, які знаходзіцца над трапасферай.

[Ад лац. stratum — слой і грэч. sphaira — шар.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кру́кам gebückt;

стая́ць кру́кам над кім j-m kine Rhe lssen*; j-n mit Btten [Frderungen] bestürmen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Нахлапны́: нахлапная балка ’апошняе суцэльнае бервяно, якое кладзецца над сточанымі бярвеннямі’ (Сл. ПЗБ). Да гукапераймальнага хлопаць ’стукаць, ляскаць; стукаць, накрываць зверху’, параўн. нахлюпісты, ахлу́п (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ізагі́псы

(ад іза- + гр. hypsos = вышыня)

ізалініі вышыні зямной паверхні над узроўнем мора.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кампто́метр

(ад фр. compter = лічыць + -метр)

лічыльная машына для арыфметычных дзеянняў над лікамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)