redden

[ˈredən]

1.

v.t.

фарбава́ць у чырво́ны ко́лер

2.

v.i.

ірдзе́ць, чырване́ць, пунсаве́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cinnamon

[ˈsɪnəmən]

n.

1) кары́ца f., цынамо́н -у m.

2) сьветла-бу́ры ко́лер

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

blonde

[blɑ:nd]

1.

n.

блянды́нка f.

2.

v.t.

фарбава́ць валасы́ на сьве́тлы ко́лер

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

carmine

[ˈkɑ:rmaɪn]

1.

n.

кармі́н -у m. (ко́лер)

2.

adj.

кармі́навы, сьве́тла-барво́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

azure

[ˈæʒər]

1.

n.

блакі́т -у m., сьве́тла-сі́ні ко́лер

2.

adj.

блакі́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

light​2 [laɪt] adj.

1. све́тлы; Іt’s getting light. Світае/Віднее.

2. све́тлы, бле́дны (пра колер);

light green бле́дна-зялёны;

light blue блакі́тны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

БЕ́ЛАЕ СВЯТЛО́,

электрамагнітнае выпрамяненне складанага спектральнага саставу, якое выклікае ў людзей з нармальным зрокам нейтральнае ў каляровых адносінах адчуванне. Белае святло дае рассеянае выпрамяненне Сонца, выпрамяненне непразрыстых цвёрдых і вадкіх целаў, нагрэтых да высокай тэмпературы. Гл. таксама Колер, Колераметрыя.

т. 2, с. 385

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АМІЛАПЕКЦІ́Н,

поліцукрыд, разгалінаваныя малекулы якога пабудаваны з астаткаў α—d-глюкозы. Уваходзіць у састаў крухмалу (звычайна 70—90%). У т.зв. воскападобных сартах кукурузы, ячменю, рысу крухмал складаецца толькі з амілапекціну. Раствор амілапекціну афарбоўваецца ёдам у чырвона-фіялетавы колер.

т. 1, с. 317

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГУБА́,

паморская назва марскіх заліваў, якія далёка ўдаюцца ў сушу на Пн і Д. Усходзе Расіі. Звычайна ў губу ўпадае вял. рака, якая апрасняе салёную ваду, таму яе колер адрозніваецца ад колеру марской вады (Дзвінская губа, Обская губа).

т. 5, с. 514

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ЛА́КМУС

(галанд. lakmoes),

фарбавальнік, які атрымліваюць з некаторых відаў лішайнікаў. Водны раствор Л. (фіялетавага колеру) выкарыстоўваюць як індыкатар (гл. Індыкатары хімічныя); у кіслым асяроддзі ён афарбоўваецца ў чырвоны колер, у шчолачным — у сіні, у нейтральным не мяняе колеру.

т. 9, с. 108

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)