устано́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто ўстанаўлівае што‑н. [Камандзір:] — Канчай сваё пісьмо ды будзем трэніраваць устаноўшчыкаў трубкі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шынка́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

Уст. Займацца шынкарствам. Хацеў і там адзін карчмар атаўбавацца ды шынкарыць. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rynna

rynn|a

ж.

1. рына; вадасцёкавая труба;

2. тэх. жолаб;

z deszczu pod ~ę — з агню ды ў полымя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

езда́ язда́, -ды́ ж.;

езда́ ша́гом язда́ ступо́ю;

верхова́я езда́ верхава́я язда́, язда́ ко́нна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

загражде́ние ср., спец. загаро́да, -ды ж.;

про́волочное загражде́ние драцяна́я загаро́да;

ми́нные загражде́ния мі́нныя загаро́ды;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ряди́тьII несов., уст. (нанимать) найма́ць; обл. гадзі́ць;

суди́ть да ряди́ть разважа́ць ды меркава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

прока́зник разг. сваво́льнік, -ка м., праку́да, -ды м., гарэ́за, -зы м., гарэ́знік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пу́блика собир. пу́бліка, -кі ж.; грамада́, -ды́ ж.;

уважа́емая пу́блика! паважа́ная (шано́ўная) пу́бліка (грамада́)!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

сплыть сов., разг. сплы́сці, сплыць, мног. пасплыва́ць;

бы́ло да сплы́ло погов. было́ ды сплыло́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

рака́, -і́, ДМ рацэ́, мн. рэ́кі і (з ліч. 2, 3, 4) ракі́, рэк, ж.

1. Прыродны вадаём, які пастаянна цячэ па пракладзеным вадой рэчышчы ад вытоку ўніз да вусця.

Пайсці на раку.

Рыбка ў рацэ, ды не ў руцэ (прымаўка).

2. перан. Няспынны паток чаго-н., вялікая колькасць.

Па плошчы плыла людская р.

Рэкі крыві.

|| памянш.-ласк. рэ́чачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| нар.-паэт. рэ́чанька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж.

|| прым. рачны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)