гурт1
(польск. hurt, ад с.-в.-ням. hurt)
1) група, натоўп людзей;
2) статак жывёлы, чарада птушак;
3) група аднародных прадметаў (напр. г. хмар, г. дрэў).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
групо́ўка, ‑і, ДМ ‑поўцы; Р мн. ‑повак; ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. групаваць і групавацца.
2. Аб’яднаная група, якая адасобілася ад каго‑, чаго‑н. Палітычныя групоўкі. Літаратурныя групоўкі. □ У канцы лістапада.. нямецка-фашысцкае камандаванне спрабавала дэблакіраваць акружаную групоўку. «Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раскало́цца сов.
1. расколо́ться;
пале́на ~ло́лася папала́м — поле́но расколо́лось попола́м;
лёдавая паве́рхня ~ло́лася — ледо́вая пове́рхность расколо́лась;
2. перен. (распасться) расколо́ться;
гру́па ~ло́лася на два ла́геры — гру́ппа расколо́лась на два ла́геря
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Аса́да 1 ’рама, аснова акна, воза, сельскагаспадарчых прылад; драўляная частка сякеры’, ’паліца каля акна’, матэрыял для рам’ (Янк. II). Укр. осада ’ложа ў ружжа’, ’аснова воза’, ’частка (аснова) млына’. Аддзеяслоўны назоўнік ад слова асадзіць ’змясціць нешта на месца’ (параўн. рус. у Даля асаживать токарные колодочки ’стаўляць іх у калодкі, ручкі’).
Аса́да 2 ’аблога’, стар. ’сядзіба, пасяленне, умацаванае месца’ (Нас., Гарб.), дыял. насаджэнні вакол сядзібы, саду’ (Янк. II). Рус. осада (ваен.), укр. асада ’сядзіба’, ст.-рус. осада ’аблога; абарона ўмацаванага месца, пасяленне’. Польск. osada ’пасяленне, сядзіба, асада, калонія, група людзей’, чэш. osada ’пасяленне, калонія, група людзей’, славац. osada ’пасяленне, калонія’, в.-луж. wosada ’абшчына, калонія’. Паўночнаславянскае бязафікснае ўтварэнне ад дзеяслова асаджвацца ’сяліцца’, адкуль развіццё іншых значэнняў, у тым ліку ваеннага.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
БАРАВЫ́Я АЗЁРЫ,
група бяссцёкавых салёных азёраў у Алтайскім краі Расіі, на Пд Кулундзінскай раўніны. 94 вадаёмы. Самае вял. воз. Малінавае (пл. 114 км²). На асобных азёрах здабыча солі.
т. 2, с. 287
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
branch1 [brɑ:ntʃ] n.
1. галі́на, галі́нка, сук
2. галіна́ (навукі, прамысловасці)
3. філія́л, аддзяле́нне (банка, арганізацыі)
4. дэпарта́мент; аддзе́л
5. рука́ў (ракі); адгалінава́нне (дарогі)
6. лі́нія (радаводу)
7. гру́па (моў)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
vice1 [vaɪs] n.
1. зага́на, хі́ба; распу́ста;
a vice ring крыміна́льная гру́па
2. недахо́п; ке́пская звы́чка; дэфе́кт;
vices of style стылісты́чныя недахо́пы;
Smoking is his vice. Яго кепская звычка – курэнне.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
аўксі́ны
(ад гр aukso = павялічваю)
група фітагармонаў, якія стымулююць рост раслін.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ксенако́нхіі
(н.-лац. xenoconchia)
група вымерлых малюскаў, якія жылі ў палеазоі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
набра́ться набра́цца, мног. панабіра́цца;
набрала́сь це́лая гру́ппа набра́лася цэ́лая гру́па;
набра́ться хра́брости набра́цца хра́брасці;
◊
с кем поведёшься, от того́ и наберёшься посл. з кім павядзе́шся, ад таго́ і набярэ́шся.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)