прагавары́цца, ‑варуся, ‑ворышся, ‑верыцца; зак.
Незнарок сказаць тое, чаго нельга гаварыць; выдаць тайну. Васіль ледзь не прагаварыўся, што ён ведае, дзе яго бацька хавае золата і польскія маркі. Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прагрэсі́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. Які паступова ўзрастае. Прагрэсіўная аплата працы.
2. Які імкнецца да прагрэсу, перадавы ў палітычных, сацыяльна-эканамічных адносінах. Гаварыць пачаў Анры Люсан, рэдактар прагрэсіўнай газеты. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
басі́ць, башу, басіш, басіць; незак.
Гаварыць, спяваць басам. «Што Сашка, — у сенцах басіць Серафім, — Пагутару з ім я па шчырасці, Гандзя, Даўно ўжо хачу я пагутарыць з ім...». Зарыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
глуханямы́, ‑ая, ‑ое.
Пазбаўлены слыху і здольнасці мовы. Глуханямое дзіця. // у знач. наз. глуханямы́, ‑ога, м.; глуханяма́я, ‑ой, ж. Пра чалавека, пазбаўленага слыху і здольнасці гаварыць. Школа для глуханямых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Гада́ць ’гаварыць, расказваць’ (Нас.), га́даць ’пляткарыць’ (КЭС). Рус. дыял. (смал.) гада́ть ’гаварыць’, укр. дыял. (лем.) гада́ти ’гаварыць, размаўляць’ (гл. Рудніцкі, 522, 781). Запазычанне з польск. gadać ’тс’ (а гэта да прасл. *gadati, гл. Слаўскі, 247–248). Толькі ў польск. мове, калі не лічыць славен. дыял. gadati ’балбатаць, плявузгае’, слав. *gadati атрымала значэнне ’размаўляць, гаварыць’ (з XV ст.). Можна ставіць пытанне: ці бел. гада́ны ’гавораны, казаны’ (Нас.), якое Насовіч (там жа) выводзіць ад гада́ць, не адлюстроўвае непасрэдна польск. gadany (ад gadać)?
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Райдо́ліць ’гаварыць недарэчнае’, ’гаварыць лухту, бязглуздзіцу’ (Сл. ПЗБ), рэ́йдаць ’тс’ (Сл. ПЗБ; шчуч., Нар. сл.): баба рэйдае (Сл. ПЗБ). Параўн. укр. райдати ’пляткарыць’, польск. экспр. rajdać ’доўга размаўляць з добра знаёмым, пляткарыць’, польск. жарт. rajdać ’раіць’. Курцова выводзіць польскія формы, якія могуць мець сувязь з адпаведнымі ўкраінскімі, з ням. reden ’гаварыць, размаўляць’ (Курцова, Polszczyzna, 223). Гл. рэйдаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
chant2 [tʃɑ:nt] v.
1. спява́ць, пець;
chant smb.’s praises апява́ць, усхваля́ць каго́-н.
2. манато́нна пець
3. гавары́ць або́ чыта́ць нараспе́ў
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
mouth2 [maʊð] v.
1. ру́хаць бязгу́чна губа́мі
2. гавары́ць напы́шліва, ара́тарстваваць;
They are just mouthing empty slogans. Яны толькі выкрыкваюць пустыя лозунгі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
speechless [ˈspi:tʃləs] adj. маўклі́вы; аняме́лы, зняме́лы;
We were left speechless. Мы анямелі;
I was speechless with anger. Я не мог гаварыць ад злосці.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
twang2 [twæŋ] v.
1. звіне́ць (пра напятую струну);
twang (on) a guitar бры́нкаць на гіта́ры
2. гугня́віць, гугні́ць, гамза́ць, гавары́ць у нос
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)