Verbum

по́лчышча, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Вельмі вялікае варожае войска (кніжн.).

Варожыя полчышчы.

2. перан. Пра вялікую колькасць каго-н. (разм.).

Полчышчы камароў.

скразня́к, -у́, мн. -і́, -о́ў, м.

Вельмі моцная цяга паветра праз скразныя адтуліны, праёмы і пад.

С. шкодны для здароўя.

|| прым. скразняко́вы, -ая, -ае.

мітуслі́вы, -ая, -ае.

1. Вельмі рухавы, непаседлівы.

Мітуслівыя пчолы.

2. Паспешлівы, хаатычны.

Пачаўся м. рух пасажыраў.

3. Неспакойны.

М. горад.

|| наз. мітуслі́васць, -і, ж.

незалюбі́ць, -люблю́, -лю́біш, -лю́біць; зак., каго-чаго, з дадан. і без дап.

Выказаць незадаволенасць, не спадабацца.

Ён вельмі незалюбіў, калі напомнілі пра мінулы ўчынак.

пяю́н, пеюна́, мн. пеюны́, пеюно́ў, мн. (разм.).

Той, хто вельмі любіць спяваць, многа спявае; пявун.

|| ж. пяю́ха, -і, ДМ пяю́се, мн. -і, пяю́х.

любо́ўны, -ая, -ае.

1. Які выражае любоў (у 3 знач.), прасякнуты любоўю.

Л. трохвугольнік.

Любоўная лірыка.

2. Вельмі ўважлівы, клапатлівы.

Любоўныя адносіны да справы.