poniewierka

ж. бадзянне, блуканне; мізэрнае існаванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

liquidation [ˌlɪkwɪˈdeɪʃn] n. ліквіда́цыя, спыне́нне існава́ння;

go into liquidation спыня́ць існава́нне (пра кампаніі, фірмы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бясшлю́бны, ‑ая, ‑ае.

Без шлюбу або па-за шлюбам (жыццё, быт, існаванне і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двоеўла́ддзе, ‑я, н.

Адначасовае існаванне дзвюх улад (у адной краіне, горадзе, арганізацыі і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмпірыякрытыцы́зм, -у, м.

Суб’ектыўна-ідэалістычны кірунак у філасофіі і метадалогіі навукі канца 19 — пачатку 20 ст., які адмаўляе аб’ектыўнае існаванне матэрыяльнага свету і разглядае яго як з’яву свядомасці і спалучэнне адчуванняў індывіда.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дваяве́рства, ‑а, н.

Адначасовае існаванне ў свядомасці і ў абрадах людзей элементаў дзвюх розных рэлігій.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эндэмі́я, ‑і, ж.

Спец. Абумоўленае прыроднымі фактарамі пастаяннае існаванне хваробы (часцей інфекцыйнай) у пэўнай мясцовасці.

[Ад грэч. éndēmos — мясцовы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Dáseinsberechtigung

f -, -en пра́ва на існава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

зні́шчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што.

1. Спыніць існаванне каго-, чаго-н., ліквідаваць.

З. прусакоў.

З. недахопы.

2. Разграміць.

З. варожыя ўмацаванні.

|| незак. знішча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. знішчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

быццё, -я́, н.

1. Філасофская катэгорыя, якая выяўляе ўсеагульную ўласцівасць рэчаў і з’яў існаваць і быць у наяўнасці.

2. Сукупнасць умоў матэрыяльнага жыцця грамадства.

3. Жыццё, існаванне.

Чалавечае б.

|| прым. быці́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)