Verbum

чых¹, -у, м.

Тое, што і чханне.

Раптам на яго напаў чых.

арфагра́фія, -і, ж.

1. Правілы напісання слоў і іх форм; правапіс.

2. Само такое правільнае напісанне, ступень яго засваення.

У яго а. кульгае (ён піша з памылкамі).

|| прым. арфаграфі́чны, -ая, -ае.

Арфаграфічная памылка.

сацыялі́зм, -у, м.

Грамадскі лад, які характарызуецца грамадскай уласнасцю на сродкі вытворчасці, адсутнасцю эксплуатацыі чалавека чалавекам і прынцыпам: ад кожнага па яго здольнасцях, кожнаму па яго працы.

Пабудова сацыялізму.

|| прым. сацыялісты́чны, -ая, -ае.

турбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; незак., каго-што.

1. Парушаць чый-н. спакой, непакоіць каго-н., перашкаджаць каму-н.

На рабоце яго не турбавалі.

2. Хваляваць, трывожыць.

Яго турбавала незвычайная цішыня вакол.

наха́бства, -а, н.

Нахабны ўчынак, бесцырымоннасць.

Не чакаў я ад яго такога нахабства.

бянтэ́жыць, -жу, -жыш, -жыць; незак., каго.

Прыводзіць да разгубленасці.

Яго словы бянтэжылі дзяўчыну.

гапа́к, -а́, м.

Украінскі народны танец, а таксама музыка да яго.

Танцаваць г.

махавы́¹, -а́я, -о́е.

Які мае адносіны да махання, прызначаны для яго.

Махавыя пёры.

анія́кі, -ая, -ае (разм.).

Зусім ніякі.

Доўга пра яго не было аніякіх звестак.

аста́нкі, -аў (высок.).

Цела нябожчыка або тое, што засталося ад яго цела; прах.