automobile

[ˈɔtəmoʊ,bi:əl]

1.

n.

аўтамабі́ль -я m., аўтамашы́на -ы f., а́ўта n.

2.

adj.

аўтамабі́льны

an automobile engine — аўтамабі́льны рухаві́к або́ мато́р

an automobile tire — аўтамабі́льная шы́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Schíene

f -, -n

1) рэ́йка

~ légen — укла́дваць рэ́йкі

aus den ~n heráusgeworfen sein — перан. быць вы́бітым з каляі́ны

2) тэх., мед. шы́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

по́дрез м.

1. (железная полоса санного полоза) падрэ́з, -за м.; (у саней) шы́на, -ны ж.;

са́ни на по́дрезах са́ні на шы́нах;

2. (на коньке) падрэ́з, -за м.;

3. (надрез шкуры, кожи) падрэ́з, -за м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

покры́шка

1. (крыша) на́крыўка, -кі ж.;

2. (автомобильная и т. п.) пакры́шка, -кі ж., шы́на, -ны ж.; по́крыўка, -кі ж.;

3. (обложка) во́кладка, -кі ж.;

◊

чтоб тебе́ ни дна, ни покры́шки! бран. каб табе́ пу́ста было́!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

blow out

а) задзьму́ць, згасі́ць сьве́чку

Please blow out the candle — Калі́ ла́ска, згасі́ сьве́чку

б) ло́пнуць, трэ́снуць

The worn tire blew out — Зно́шаная шы́на ло́пнула

to blow out one’s brains — пусьці́ць сабе́ ку́лю ў лоб

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

стоп, выкл.

1. Ужываецца як каманда ў значэнні: стой! спыніся! Стоп. На момант спынімся. Мехаў. — Стоп, машына, прыехалі! — Валодзька надзьмуў шчокі, важна спыніў «самазвал» і пачаў грузіць на яго розныя цацкі. Шымук. // Ужываецца як загад у значэнні: хопіць! даволі! годзе! [Валя:] — Стоп, стоп! Не вам гэта гаварыць. Вы не горш ведаеце, што Янус у рымлян меў два твары. Карпаў. // у знач. вык. Даволі, хопіць. [Настасся:] — [Пятру] не такая патрэбна была. Ты ж [Даша] што, правучылася да сямі класаў і — стоп, годзе, сказала. Ракітны.

2. у знач. вык. Разм. Ужываецца ў значэнні: спыніўся, спыніліся. Праедзем кіламетр — стоп, шына спусціла.

3. у знач. нескл. наз. Назва сігналу для прыпынку транспарту. Сігнал стоп.

[Ад англ. stop — спыняць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Réifen

I

m -s, -

1) абру́ч

2) тэх. шы́на, банда́ж; пакры́шка

II

n -s выспява́нне

◊ ein jédes Ding will Zéit zum ~ háben на ўсё свой час

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

shoe

[ʃu:]

1.

n., pl. shoes

1) чараві́к -а m.

2) падко́ва f. (у каня́)

3) накане́чнік -а m.

4) тармазна́я кало́дка

5) гумо́вая шы́на

2.

v.t. shod, shoeing

1) абува́ць

2) падко́ўваць (каня́)

•

- be in another’s shoes

- fill another’s shoes

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Рэ́йка 1 ’вузкі стальны брус на чыгунцы’ (ТСБМ, Касп., Шат., Байк. і Некр.), ’вузкая тонкая дошчачка’ (ТСБМ, Бяльк., Шушк.), ’жалезная шына (у плузе) да якой прымацоўваецца лямеш і паліца’ (Бяльк.). Ад рэя 1.

Рэ́йка 2 ’сэрца, лёгкія, печань у жывёлы’ (Бяльк., Нас., Дабр.). Паводле Фасмера (3, 463) — няяснае. Пятлёва суадносіць гэту лексему з *rějati (sę), для якой на базе рус. дыял. ре́ять ’часта дыхаць, запыхацца’, ре́яться ’задыхацца’ выводзяць яе семантычнае адгалінаванне ’дыхаць’. Такім чынам, рэ́йка можа азначаць ’тое, чым дыхаюць; орган дыхання’ або, што больш верагодна ’тое, што мае малую вагу і таму усплывае у вадзе (супе)’ (Пятлёва, Этимология–1975, 42–44). Параўн. у Фасмера, які рус. лёгкое суадносіць з лёгкий, таму што, калі вантробы жывёл кладуць у ваду, лёгкія застаюцца на паверхні. Таксама ён прыводзіць адпаведнікі з іншых моў: англ. lights ’лёгкія некаторых жывёл’ > light ’лёгкі’, парт. leves ’лёгкія’ > leve ’лёгкі’ (Фасмер, 3, 474).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

tire

I [taɪr]

1.

v.t.

1) стамля́ць; мары́ць, змо́рваць

The hard work tired him — Цяжка́я пра́ца стамля́ла яго́

2) дакуча́ць, надаку́чваць

The monotonous work tired the office boy — Пасыльно́му надаку́чыла аднаста́йная пра́ца

2.

v.i.

мары́цца, змо́рвацца; стамля́цца

He tires easily — Ён лёгка стамля́ецца

•

- tire out

II [taɪr]

n.

шы́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)