Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
juggler
[ˈdʒʌglər]
n.
1) жанглёр -а m., жанглёрка f.; штука́р -а́m.
2) шарлата́н -а, махля́р -а́m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
conjurer, conjuror
[ˈkɑ:ndʒərər]
n.
1) штука́р -а́, фо́кусьнік -а m.
2) чараўні́к -а́, чарадзе́й -я m.; чараўні́ца, чарадзе́йка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
prankster
[ˈpræŋkstər]
n.
штука́р -а́m.; гарэ́за -ы m. & f., гарэ́зьнік -а m., гарэ́зьніца f.; сваво́льнік -а m., сваво́льніца f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
magician
[məˈdʒɪʃən]
n.
1) чарадзе́й -я m., чарадзе́йка f.; чараўні́к -а́m., чараўні́ца f.
2) штука́р, фо́кусьнік -а m., фо́кусьніца f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
droll
[droʊl]1.
adj.
заба́ўны; камі́чны
2.
n.
бла́зен -на m., штука́р -а́m., фігля́р -а́m.
3.
v.i.
жартава́ць; блазнава́ць, штука́рыць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пустабрэ́х, ‑а, м.
Разм.
1. Сабака, які брэша без патрэбы. Цяпер і.. [Слава] будзе ведаць, як выхоўваць свайго Тумана, каб не рос пустабрэхам.Шыловіч.
2.перан. Пра балбатлівага чалавека. А Света... З языка ўвесь дзень не спусціць. Света — пустабрэх. Пустабрэх і сакатуха.Пташнікаў.А хто і скажа, Маючы на ўвазе, Што ты — фігляр, махляр, Штукар ці блазен, ці пустабрэх, Якога свет не ведаў, — Як часта думаем мы: «Гэта пра суседа!».Лойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
clown
[klaʊn]1.
n.
1) клоўн -а m., бла́зен -на m., штука́р -а́m.; камэдыя́нт -а m.
2) нехлямя́жы дзіва́к, праста́к -а́m.
2.
v.i.
трыма́цца як бла́зен; блазнава́ць; стро́іць ду́рня
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
сваво́льнік, ‑а, м.
1. Той, хто сваволіць; гарэза, дуронік. Варта.. [Даты] было выскачыць са школы, як за ёй са свістам гналася чарада свавольнікаў.Ракітны.— Ой, даскачашся, свавольнік, — Алена Антонаўка ківае.. пальцам.Жычка.
2. Свавольны чалавек; упарты, неслух. — Што ты робіш з мамаю, свавольнік! — ужо з ласкавай грозьбай гаварыла яна, і ў голасе чутны былі слёзы.. — Цябе ж траха машына не пераехала.Скрыган.
3. Несур’ёзны, легкадумны чалавек. [Гарошка:] — Не хапала, бачыце, яму [Рыгору Маркавічу], свавольніку, дзяўчат у сваім сяле, закахаўся ў беразаўчанку.Краўчанка./уперан.ужыв.Эх, свавольнік палявы [вецер], Здзёр панаму з галавы!Калачынскі.Страшэнны штукар і свавольнік гэты Нёман.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шутм.
1.ист. бла́зан, -зна м.;
2.перен. бла́зан, -зна м., штука́р, -ра́м., камедыя́нт, -та м.;
◊
шут горо́ховый ду́рань малёваны;
шут его́ зна́ет! лі́ха яго́ ве́дае!;
на кой шут! на яко́е лі́ха!
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)