juggler

[ˈdʒʌglər]

n.

1) жанглёр -а m., жанглёрка f.; штука́р -а́ m.

2) шарлата́н -а, махля́р -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

conjurer, conjuror

[ˈkɑ:ndʒərər]

n.

1) штука́р -а́, фо́кусьнік -а m.

2) чараўні́к -а́, чарадзе́й -я m.; чараўні́ца, чарадзе́йка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

prankster

[ˈpræŋkstər]

n.

штука́р -а́ m.; гарэ́за -ы m. & f., гарэ́зьнік -а m., гарэ́зьніца f.; сваво́льнік -а m., сваво́льніца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

magician

[məˈdʒɪʃən]

n.

1) чарадзе́й -я m., чарадзе́йка f.; чараўні́к -а́ m., чараўні́ца f.

2) штука́р, фо́кусьнік -а m., фо́кусьніца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

droll

[droʊl]

1.

adj.

заба́ўны; камі́чны

2.

n.

бла́зен -на m., штука́р -а́ m., фігля́р -а́ m.

3.

v.i.

жартава́ць; блазнава́ць, штука́рыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пустабрэ́х, ‑а, м.

Разм.

1. Сабака, які брэша без патрэбы. Цяпер і.. [Слава] будзе ведаць, як выхоўваць свайго Тумана, каб не рос пустабрэхам. Шыловіч.

2. перан. Пра балбатлівага чалавека. А Света... З языка ўвесь дзень не спусціць. Света — пустабрэх. Пустабрэх і сакатуха. Пташнікаў. А хто і скажа, Маючы на ўвазе, Што ты — фігляр, махляр, Штукар ці блазен, ці пустабрэх, Якога свет не ведаў, — Як часта думаем мы: «Гэта пра суседа!». Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

clown

[klaʊn]

1.

n.

1) клоўн -а m., бла́зен -на m., штука́р -а́ m.; камэдыя́нт -а m.

2) нехлямя́жы дзіва́к, праста́к -а́ m.

2.

v.i.

трыма́цца як бла́зен; блазнава́ць; стро́іць ду́рня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сваво́льнік, ‑а, м.

1. Той, хто сваволіць; гарэза, дуронік. Варта.. [Даты] было выскачыць са школы, як за ёй са свістам гналася чарада свавольнікаў. Ракітны. — Ой, даскачашся, свавольнік, — Алена Антонаўка ківае.. пальцам. Жычка.

2. Свавольны чалавек; упарты, неслух. — Што ты робіш з мамаю, свавольнік! — ужо з ласкавай грозьбай гаварыла яна, і ў голасе чутны былі слёзы.. — Цябе ж траха машына не пераехала. Скрыган.

3. Несур’ёзны, легкадумны чалавек. [Гарошка:] — Не хапала, бачыце, яму [Рыгору Маркавічу], свавольніку, дзяўчат у сваім сяле, закахаўся ў беразаўчанку. Краўчанка. / у перан. ужыв. Эх, свавольнік палявы [вецер], Здзёр панаму з галавы! Калачынскі. Страшэнны штукар і свавольнік гэты Нёман. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шут м.

1. ист. бла́зан, -зна м.;

2. перен. бла́зан, -зна м., штука́р, -ра́ м., камедыя́нт, -та м.;

шут горо́ховый ду́рань малёваны;

шут его́ зна́ет! лі́ха яго́ ве́дае!;

на кой шут! на яко́е лі́ха!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ка́верзня ’бесталковы, хлуслівы’, накаверзнічаць ’схлусіць’ засведчаны ў Барысаўскім р‑не (Жакава, Совещание по ОЛА, 1975, 199). Укр. каверза ’хітрыкі, штука’, каверзник не выглядае як народнае, аднак Грынчэнка з паметай «Лебед. у.» прыводзіць слова каверзякати ’верзці лухту’. Рус. каверза вядома ў літар. мове (з 1641) і ў гаворках: пск., асташ., цвяр. каверза ’пра чалавека, які прыносіць іншым непрыемнасці’, перм., алан., арх. ’пляткар, пляткарка’, валаг.штукар’, алан. ’назола’, смален. кавирзу сплесть ’схлусіць, сказаць плётку, узвесці паклёп’. Усх.-слав. утварэнне ад коверзати ’плесці’, гл. кавярзаць. Семантыка празрыстая, параўн. рус. сплетня, польск. plotki. Бел. каверзь ’лухта’ можна параўнаць з рус. пск., асташ., цвяр. каверзь ’дрэнь, брыдота’ (параўн. адзначанае на той жа тэрыторыі каверзяниться ’пэцкацца’), ’пра пустога, нікчэмнага чалавека’; бел. каверзня ’пра бесталковае, хлуслівае’ з рус. пск., асташ., цвяр. каверзня ’неверагоднае, або такое, якое не заслугоўвае даверу, апавяданне’. Гл. кавярзень.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)