Néttogewinn

m -(e)s, -e чы́сты дахо́д, чы́сты прыбы́так

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бязгрэ́шны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не зрабіў граху, правіннасці; маральна чысты. Бязгрэшны чалавек. Бязгрэшнае дзіця.

2. Які не мае ў сабе нічога агіднага, дрэннага; чысты. Бязгрэшныя забавы. Бязгрэшнае каханне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несапсава́ны únverdorben; rein (чысты); únbefleckt (незаплямлены)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

незапля́млены, ‑ая, ‑ае.

Які не мае плям; чысты. Незаплямленая сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unalloyed [ˌʌnəˈlɔɪd] adj. fml чы́сты, шчы́ры;

unalloyed joy шчы́рая ра́дасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spotless [ˈspɒtləs] adj.

1. чы́сты;

a spotless room чы́сты пако́й

2. незапля́млены, беззага́нны, бездако́рны;

a spotless reputation бездако́рная рэпута́цыя

3. без пля́маў, без кра́пінак (пра жывёл)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Пахожы ’смачны, чысты (аб вадзе)’ (фалькл.) (Федар., 7). Да пахадзіць < хадзіць (гл.). Спачатку ў лексемы пахожы было, відаць, значэнне ’праточны — які не стаіць, а ідзе, цячэ’, пазней ’чысты’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

píeksauber

разм. зусі́м чы́сты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

чэ́сны, -ая, -ае.

1. Праўдзівы, прамы; добрасумленны.

Ч. чалавек.

Ч. ўчынак.

2. Заснаваны на правілах чэсці, добрапрыстойнасці.

Чэснае жыццё.

Чэснае імя.

3. Маральна чысты, цнатлівы.

◊

Чэснае слова — выраз, які ўпэўнівае ў праўдзівасці чаго-н.

|| наз. чэ́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэктыфіка́т, ‑у, М ‑каце, м.

Спец. Спірт, ачышчаны пры дапамозе рэктыфікацыі; чысты спірт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)