unalloyed [ˌʌnəˈlɔɪd] adj. fml чы́сты, шчы́ры;

unalloyed joy шчы́рая ра́дасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spotless [ˈspɒtləs] adj.

1. чы́сты;

a spotless room чы́сты пако́й

2. незапля́млены, беззага́нны, бездако́рны;

a spotless reputation бездако́рная рэпута́цыя

3. без пля́маў, без кра́пінак (пра жывёл)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Пахожы ’смачны, чысты (аб вадзе)’ (фалькл.) (Федар., 7). Да пахадзіць < хадзіць (гл.). Спачатку ў лексемы пахожы было, відаць, значэнне ’праточны — які не стаіць, а ідзе, цячэ’, пазней ’чысты’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

píeksauber

разм. зусі́м чы́сты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

чэ́сны, -ая, -ае.

1. Праўдзівы, прамы; добрасумленны.

Ч. чалавек.

Ч. ўчынак.

2. Заснаваны на правілах чэсці, добрапрыстойнасці.

Чэснае жыццё.

Чэснае імя.

3. Маральна чысты, цнатлівы.

◊

Чэснае слова — выраз, які ўпэўнівае ў праўдзівасці чаго-н.

|| наз. чэ́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэктыфіка́т, ‑у, М ‑каце, м.

Спец. Спірт, ачышчаны пры дапамозе рэктыфікацыі; чысты спірт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чи́стый в разн. знач. чы́сты;

чи́стая ко́мната чы́сты пако́й;

на чи́стом во́здухе на чы́стым паве́тры;

чи́стое бельё чы́стая бялі́зна;

чи́стое зо́лото чы́стае зо́лата;

чи́стый спирт чы́сты спірт;

чи́стый го́лос чы́сты го́лас;

чи́стая рабо́та чы́стая рабо́та;

чи́стая со́весть чы́стае сумле́нне;

чи́стая пра́вда чы́стая пра́ўда;

чи́стая при́быль чы́сты прыбы́так;

чи́стый вес чы́стая вага́;

◊

принима́ть за чи́стую моне́ту прыма́ць (лічы́ць) за чы́стую мане́ту;

в чи́стом по́ле у чы́стым по́лі;

от чи́стого се́рдца ад шчы́рага сэ́рца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

unadulterated [ˌʌnəˈdʌltəreɪtɪd] adj.

1. чы́сты; неразме́шаны

2. по́ўны;

unadulterated nonsense по́ўная лухта́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

крышта́льны, -ая, -ае.

1. гл. крышталь.

2. перан. Празрысты, чысты.

Крыштальная вада.

3. перан. Беззаганны, бездакорны (пра лепшыя якасці чалавека, а таксама пра чалавека з такімі якасцямі).

Крыштальнае сумленне.

Крыштальнай душы чалавек.

|| наз. крышта́льнасць, -і, ж. (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

undiluted

[,ʌndɪˈlu:təd]

adj.

неразьве́дзены, чы́сты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)