кастру́ля, ‑і, ж.

Металічная пасудзіна, звычайна цыліндрычнай формы, для прыгатавання ежы. На прыпечку перад засланкай цямнеліся два невялікія чыгункі і алюмініевая каструля. Паслядовіч.

[Ад ням. Kasserolle.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

браняпо́езд, ‑а, М ‑дзе; мн. бронепаязды, ‑оў, м.

Браніраваны поезд, прызначаны для баявых дзеянняў у паласе чыгункі. Гітлераўцы выслалі да месца дыверсіі браняпоезд. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sleeper [ˈsli:pə] n.

1. : а light/heavy sleeper лёгкі/ця́жкі на пад’ём;

I’m a bad sleeper. У мяне кепскі сон.

2. спа́льны ваго́н

3. BrE шпа́ла (чыгункі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

underpass

[ˈʌndərpæs]

n.

перае́зд -а (пад палатно́м чыгу́нкі, аўтастра́дай); тунэ́ль -я m.; падзе́мны перахо́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

уцале́лы, ‑ая, ‑ае.

Які ўцалеў, захаваўся. Недалёка ад чыгункі, якая перасякала вуліцу, стаяла кучка ўцалелых.. домікаў. Якімовіч. Уцалелыя куткі аконных шыб ледзь-ледзь шарэюць. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

plant, ~u

м.

1. насып, палатно (чыгункі);

2. ~y мн. бульвар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

спе́шыцца, ‑шуся, ‑шышся, ‑шыцца; зак.

Злезці з каня. Не даязджаючы двух-трох кіламетраў да чыгункі, хлопцы спешыліся, схавалі ў лесе падводы. Краўчанка. [Коннікі] спешыліся, зайшлі ў двор. Янкоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электры́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм.

1. Электрычная чыгунка.

2. Поезд такой чыгункі. Спазніцца на электрычку. □ Да перона, нібы віхор, падляцела электрычка. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракла́дка ж., в разн. знач. прокла́дка;

п. чыгу́нкі — прокла́дка желе́зной доро́ги;

п. з цэме́нту — прокла́дка из цеме́нта;

п. ку́рсу — мор. прокла́дка ку́рса

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пуце́ец, ‑цейца, м.

Работнік чыгункі; чыгуначнік. На станцыі было зусім цёмна, толькі ліхтары пуцейцаў сяды-тады мільгалі на чыгуначным палатне. Кулакоўскі. Побач пуцейцы мяняюць падпаленыя жужалем шпалы. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)