наво́дны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які прыведзены, прывезены аднекуль. Наводныя жывёлы. // Чужы, не свой; прышлы. Дзяўчат бліжэйшых вёсак за два гады я ўжо ведаў. Гэта [дзяўчына] была наводная. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

то́-та, часціца.

Разм.

1. Ужываецца ў простай мове для пацвярджэння чаго‑н., якога‑н. заключэння. [Нічыпар:] — Ды і перад кім я хвалюся? Атаманавіч што — чужы? [Маці:] — Ды не чужы, не чужы. — То-та. А я і перад чужым не змоўчу. Паўлаў. [Васіль:] — І Міканор — «справядлівы» такі, перарабіць не мог! Маладзец сярод авец, а з Карчом не справіўся!.. Нічога, [я]шчэ можа справяцца, унь як за кулакоў узяліся! То-та дрыжыць стары хітрун! Толькі цяпер — не выкруціцца! Мележ.

2. Ужываецца з далучэннем часціны «ж» для выказвання перасцярогі. пагрозы. То-та ж, глядзі! □ — Што ты, дзеду, ды я ж снайпер, Маху не даю. — То-та ж, браце. Помні, знай жа Дабрату маю! Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cudzy

cudz|y

1. чужы;

żyć ~ym kosztem — жыць за чужы кошт;

2. ~e н. чужое;

nie brać ~ego — не браць чужога

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

scrounge

[skraʊndʒ]

v., Sl.

1) выпро́шваць, кля́нчыць

2) кра́сьці

3) жыць за чужы́ кошт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cosher

I [ˈkɔʃər]

v.t.

пе́сьціць, расьпе́шчваць

II [ˈkɔʃər]

v.i.

жыць на чужы́ кошт, быць нахле́бнікам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

schmarótzen

vi жыць на чужы́ кошт, быць нахле́бнікам, паразітава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

уважа́ть несов. паважа́ць; (почитать) шанава́ць;

уважа́ть чужо́е мне́ние паважа́ць чужу́ю ду́мку (чужы́ по́гляд);

заста́вить себя́ уважа́ть прыму́сіць сябе́ паважа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няро́дны

1. (па крыві) nicht (blúts)verwándt;

няро́дны ба́цька Adoptívvater m -s, -väter;

2. (чужы) fremd

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ксено́н

(ад гр. ksenos = чужы)

хімічны элемент, адзін з інертных газаў, які прымяняецца ў электратэхніцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

extérn

a во́нкавы, знадво́рны; чужы́; пазашта́тны

~er Léhrer — пазашта́тны наста́ўнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)