shut down

а) зачыні́ць (фа́брыку), спыні́ць часо́ва (пра́цу)

б) зачыня́ць, ліквідава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Кватарава́ць ’часова жыць у каго-н., наймаючы кватэру, памяшканне’ (ТСБМ, КЭС, лаг., Янк. I), ’размяшчацца, быць на пастоі (пра войска)’ (ТСБМ). Гл. кватэра 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адыхо́днік, ‑а, м.

Селянін, які часова ідзе з вёскі на пабочныя заработкі. [Антон:] — Людзей многа прыбавілася ў вёсцы, розныя адыходнікі дадому вярнуліся. Рылько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навадны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які часова наводзіцца для пераправы. Навадны мост.

2. Які наводзіць на правільны адказ, дапамагае знайсці яго. Навадное пытанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zéitlich

1.

a часо́вы

2.

adv часо́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinstweilig

1.

a часо́вы

2.

adv часо́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

a. Z.

= auf Zeit – на тэрмін; часова

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

замясці́ць сов., в разн. знач. замести́ть;

часо́ва з. зага́дчыка — вре́менно замести́ть заве́дующего;

з. шта́тныя вака́нсіі — замести́ть шта́тные вака́нсии

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устарані́ць, ‑раню, ‑роніш, ‑роніць; зак.

1. што. Зжыць, ліквідаваць. Устараніць недахопы ў рабоце. Устараніць прычыну хваробы.

2. каго. Часова звольніць, зняць, вызваліць ад займаемай пасады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыншаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (гіст.).

1. У феадальнай Еўропе: селянін, які карыстаўся зямлёй часова або бестэрмінова, за што плаціў чынш.

2. У Беларусі і Літве ў 15—19 стст.: селянін, асноўнай формай павіннасці якога быў грашовы аброк, чынш.

|| прым. чыншаві́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)