placidity

[pləˈsɪdəti]

n.

ці́ша, цішыня́ f., спако́й -ю m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Stílle

f - цішыня́, маўклі́васць

in áller ~ — цішко́м, крадко́м

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

глуш ж

1. гл глyxмeнь;

2. (глухая пара, цішыня) Stílle f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

надвячэ́рні, ‑яя, ‑яе.

Які бывае перад заходам сонца, перад вечарам. Надвячэрні час. Надвячэрняя цішыня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безмо́лвие ср. маўча́нне, -ння ср., маўклі́васць, -ці ж.; (тишина) цішыня́, -ні́ ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

заці́шнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць зацішнага; цішыня. Адзінота, перамешаная з трапяткой зацішнасцю, панавала над хвойнікам. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гнятлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Цяжкі, гнятучы (у 2 знач.). Пасля стрэлу настала гнятлівая, дзікая цішыня. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ціш ж разм, ці́ша ж гл цішыня;

у ці́шы in der Stille

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

адме́та, ‑ы, ДМ ‑меце, ж.

Прыкмета, характэрная рыса. Спрадвечная адмета восені — цішыня — жыла тут. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

quietness

[ˈkwaɪətnəs]

n.

ці́ша f., цішыня́ f.; спако́й, супако́й -ю m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)