увлека́тельный захапля́ючы; (интересный) ціка́вы; (занимательный) займа́льны; (пленительный) прыва́бны; (очаровательный) чаро́ўны; (соблазнительный) спаку́слівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заба́ўны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які можа зацікавіць, пацешыць, развесяліць. Забаўныя былі хлапчукі. Заўсёды мелі нейкія агульныя інтарэсы, разам гулялі. Шчарбатаў. // Дзіўны, займальны, цікавы. Забаўная гісторыя. Забаўнае здарэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атрыма́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. З’явіцца ў выніку чаго-н., выйсці.

На здымку ён атрымаўся надта прыгожы.

Раман атрымаўся цікавы.

З яго атрымаецца добры спецыяліст.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Здарыцца, адбыцца як вынік чаго-н.

|| незак. атры́млівацца, -аюся, -аешся, -аецца і атрымо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

примеча́тельный (заслуживающий внимания) ва́рты ўва́гі; (знаменательный) знамяна́льны; (характерный, показательный) характэ́рны, паказа́льны; (интересный) ціка́вы; (выдающийся) выда́тны; (замечательный) надзвыча́йны;

примеча́тельный факт ва́рты ўва́гі (ціка́вы, знамяна́льны) факт;

примеча́тельные ли́ца ціка́выя (выда́тныя, прыме́тныя) асо́бы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

любопы́тный

1. прил. (отличающийся любопытством) ціка́ўны; (любознательный) дапы́тлівы; (заинтересованный) заціка́ўлены;

2. прил. (интересный) ціка́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spirited

[ˈspɪrɪtɪd]

adj.

1) ажы́ўлены, ціка́вы, жывы́

2) натхнёны

spirited speech — натхнёная прамо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ціка́васць ж.

1. интере́с м.; увлека́тельность, занима́тельность; любопы́тство ср.;

2. зате́йливость;

3. примеча́тельность;

1-3 см. ціка́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зрэ́шты

1. у знач. злуч. далучальнага. Злучае сказ (ці яго частку), абмяжоўваючы сэнс папярэдняга, у знач.: аднак, хоць і.

Раман цікавы, з. не ва ўсіх месцах.

2. у знач. пабочн. сл. Паказвае на раптоўную перамену гаворкі, на нерашучасць пры выказванні.

Ён там вельмі хваляваўся, як, з., і ўсе мы разам з ім.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

vergnüglich

a

1) прые́мны, заба́ўны, займа́льны, ціка́вы

2) вясёлы, задаво́лены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэтрагра́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Праціўнік прагрэсу, рэакцыянер. — У цікавы час мы жывём, — прамовіў Дым. Яму прыемна слухаць разважанні Астахава, што без чалавека авіяцыя не абыдзецца, але ж і рэтраградам нельга быць. Алешка.

[Ад лац. retrogradus — які ідзе назад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)