Разм. Металічны востры прут, якім прапякаюць дзіркі ў дрэве, косці. Яначку нібы жыгалам прапякло наскрозь. Ад сярэдзіны пачало цяпло па жылах расцякацца.Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
геатэ́рміка
(ад геа- + гр. therme = цяпло)
тое, што і геатэрмія.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
emanation
[,eməˈneɪʃən]
n.
эмана́цыя
а) выпраме́ньваньне (пра сьвятло́, цяпло́)
б) Chem. выдзяле́ньне га́заў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
на дворе́ така́я теплота́! на дварэ́ така́я цеплата́ (цеплыня́, тако́е цяпло́);
душе́вная теплота́ душэ́ўная цеплата́ (цеплыня́).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цеплалюбі́вы, ‑ая, ‑ае.
Які баіцца ўздзеяння нізкіх тэмператур, любіць цяпло. Цеплалюбівыя культуры. □ Тамара Сяргееўна расказвала далей, як савецкія людзі навучыліся вырошчваць цеплалюбівыя расліны і дрэвы ў суровых умовах поўначы.«Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прамяні́ць, ‑маніць; незак.
Вылучаць прамені, выпраменьваць; разыходзіцца ў форме праменяў, блішчаць. Свяціла марознае сонца, якое, здавалася, прамяніла не цяпло, а холад.Шамякін./уперан.ужыв.Уся постаць Свеціцца... Ласку праменіць...Сіпакоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разагрэ́цца, ‑грэюся, ‑граешся, ‑граецца; зак.
Стаць цёплым, гарачым; нагрэцца. Жалеза разагрэлася.// Зноў стаць гарачым. Суп разагрэўся.//Разм. Адчуць цяпло ў сваім целе, сагрэцца. Разагрэліся хлопцы, на ўсё забылі. Кіпіць работа...Нядзведскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Wärme
f -
1) цяпло́, цеплыня́ (тс. перан.); жар (тс. перан.)
mit gróßer ~ — з вялі́кай сімпа́тыяй [цеплынёй]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Прыкла́сці, прыклада́ць, прыкла́дваць ’пакласці, прыціснуць; дадаць, далучыць; прыдумаць, дадаць ад сябе’ (ТСБМ; ваўк., Сл. ПЗБ; Ял., ТС), з іншай семантыкай — прыкла́дваць ’распальваць, раскладаць агонь’, прыкла́даваць цяпло ’раскладаць агонь’ (Сл. ПЗБ), ст.-бел.прикладывати ’даваць частку чаго-небудзь’ (Ст.-бел. лексікон). Да кла́сці (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тэ́рмас ‘ізаляваны посуд для захавання цёплым яго змесціва’ (ТСБМ). Ад рус.те́рмос ‘тс’ з адаптаванага ў 1920‑я гады ням.Thermosflasche ‘тс’ або ўтворанага непасрэдна ад англ.thermos flaske ‘тс’, у аснове якіх грэч.νέρμη ‘цяпло’ (ЕСУМ, 5, 556; Арол, 4, 64).