разагрэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; -рэ́ты; зак.

1. што. Грэючы, зрабіць цёплым, гарачым.

Р. суп.

2. Нагрэўшы, падрыхтаваць да дзеяння, выкарыстання.

Р. матор.

3. каго-што. Выклікаць адчуванне цяпла ў целе (разм.).

Р. сябе работай.

|| незак. разаграва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; наз. разаграва́нне, -я, н.

|| наз. разагрэ́ў, -грэ́ву, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Wärme¦entzug

m -(e)s, -züge тэх. паглына́нне цяпла́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дапрэ́ць, ‑эе; зак.

1. Даварыцца на невялікім агні; дастаткова ўпрэць. Мяса дапрэла.

2. Канчаткова сапсавацца ад вільгаці і цяпла; сапрэць. Сена дапрэла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вылучэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. вылучыць (у 1, 2, 3 і 5 знач.).

2. Разм. Тое, што і выпраменьванне. Вылучэнне цяпла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утыліза́цыя, ‑і, ж.

Выкарыстанне, ужыванне з карысцю. Утылізацыя цяпла. // Выкарыстанне якіх‑н. адходаў у якасці сыравіны, паліва, угнаення і пад. Утылізацыя адходаў вытворчасці.

[Ад лац. utilis — карысны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплатво́рнасць, ‑і, ж.

Здольнасць утвараць цяпло. // Спец. Колькасць цяпла ў калорыях, якую выдзяляе 1 кг якога‑н. рэчыва пры поўным згаранні. Цеплатвернасць паліва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кілакало́рыя

(ад кіла- + калорыя)

адзінка колькасці цяпла, роўная 1000 калорый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мегакало́рыя

(ад мега- + калорыя)

адзінка колькасці цяпла, роўная мільёну калорый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

◎ Пацю́пнецца ’скурчыцца (ад холаду)’ (ваўк., Сл. ПЗБ). Відаць, з + пацюпціцца, параўн. ваўк. цюпціцца ’імкнуцца да цяпла, укрывацца цёплым’ (Сл. ПЗБ), — апошняе Грынавяцкене генетычна звязвае з літ. čiupa ’марудны’ (там жа, 5, 380), сійрпа ’капун’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

цяпло́ н. у розн. знач. Wärme f -;

пяць гра́дусаў цяпла́ fünf Grad Wärme;

трыма́ць у цяпле́ warm hálten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)