Verbum

неўтаймава́ны, -ая, -ае.

Такі, якога цяжка, немагчыма ўтаймаваць, стрымаць, сцішыць; вельмі моцны.

Н. агонь.

Неўтаймаваная лютасць.

|| наз. неўтаймава́насць, -і, ж.

цягаві́ты, -ая, -ае.

Здольны многа і цяжка працаваць; загартаваны ў працы; працавіты.

Ц. конь.

Ц. работнік.

|| наз. цягаві́тасць, -і, ж.

незлічо́ны, -ая, -ае.

Такі, які цяжка або немагчыма палічыць; непамерны па колькасці.

Незлічоныя галасы птушак.

Незлічонае багацце.

|| наз. незлічо́насць, -і, ж.

стрыма́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

Утрымаць сябе ад праяўлення якіх-н. пачуццяў.

Цяжка с. ад плачу.

|| незак. стры́млівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

фіна́нсы, -аў.

1. Грашовыя сродкі як элемент народнагаспадарчага абароту.

2. Грошы, грашовыя справы (разм.).

З фінансамі цяжка.

|| прым. фіна́нсавы, -ая, -ае.

цяжкадасту́пны, -ая, -ае.

1. Да якога цяжка даступіцца; непраходны.

Цяжкадаступныя балоты.

2. Цяжкі для разумення, вывучэння.

Ц. стыль.

|| наз. цяжкадасту́пнасць, -і, ж.

блы́таны, -ая, -ае.

1. Бязладна пераплецены, заблытаны.

Блытаныя ніткі.

Блытаныя сцежкі.

2. У якім цяжка разабрацца; нелагічны, супярэчлівы.

Блытаныя думкі.

|| наз. блы́танасць, -і, ж.

бязме́рны, -ая, -ае.

1. Які немагчыма або цяжка вымераць.

Бязмерная глыбіня.

2. перан. Надзвычайна глыбокі, моцны (пра пачуцці).

Бязмернае гора.

|| наз. бязме́рнасць, -і, ж.