хо́д
‘рух, перамяшчэнне; рабочая частка механізма; тэхнічны працэс, цыкл’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
хо́д |
| Р. |
хо́ду |
| Д. |
хо́ду |
| В. |
хо́д |
| Т. |
хо́дам |
| М. |
хаду́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
чыта́нне
‘цыкл лекцый, дакладаў’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
чыта́нне |
чыта́нні |
| Р. |
чыта́ння |
чыта́нняў |
| Д. |
чыта́нню |
чыта́нням |
| В. |
чыта́нне |
чыта́нні |
| Т. |
чыта́ннем |
чыта́ннямі |
| М. |
чыта́нні |
чыта́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цикл в разн. знач. цыкл, род. цы́кла м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
cykl, ~u
м. цыкл;
cykl odczytów — цыкл лекцый
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
нулявы́ нолево́й, нулево́й;
н. цыкл — нолево́й (нулево́й) цикл
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цыклі́чны, -ая, -ае
1. гл. цыкл.
2. Які адбываецца цыкламі (у 1 знач.).
Цыклічнае развіццё.
|| наз. цыклі́чнасць, -і, ж.
Ц. вытворчасці.
Графік цыклічнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прахо́дчы горн. прохо́дческий;
цыкл ~чых рабо́т — цикл прохо́дческих рабо́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пла́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, пла́вак, ж.
1. гл. плавіць.
2. Выплаўлены за адзін вытворчы цыкл метал (спец.).
Домна выдала першую плаўку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
факультэ́т, -а, М -тэ́це, мн. -ы, -аў, м.
Аддзяленне вышэйшай навучальнай установы, дзе вывучаецца пэўны цыкл сумежных навуковых дысцыплін.
Біялагічны ф.
|| прым. факультэ́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
металазна́ўчы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да металазнаўства. Металазнаўчы цыкл лекцый.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)