Сыба́ ’хіба’ (драг., З нар. сл.; Ск. нар. мовы). Гл. сіба.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

unless

[ənˈles]

conj.

хіба́ то́лькі; хіба́ што; калі́ не

We shall go, unless it rains — Мы по́йдзем, калі́ ня бу́дзе дажджу́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

perhaps

[pərˈhæps]

adv.

мо́жа, мо; магчы́ма; хіба́, бада́й што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Пахі́ба ’недахоп, недаробка’ (ТСБМ), пахі́біць ’не ўдацца’ (Шат.). У выніку кантамінацыі лексем памы́лка і хі́ба (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

mankament, ~u

м. загана; хіба; недахоп

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

czyżby

кніжн. ці ж; няўжо; хіба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Мопсік ’клінок’ (карэліц., Сцяшк. Сл.). Не зусім ясна. Хіба ў сувязі з польск. mopek ’карлік’ як нешта маленькае (?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

provided

[prəˈvaɪdɪd]

conj.

provided (that) — пад умо́вай, што; хіба́ што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Мэркамэ́нты ’клопаты, турботы’ (Бяльк.). Відаць, скажонае польск. mankament ’брак, недахоп, памылка, загана, хіба’, якое з італ. mencamento ’недахоп, дэфект, парушэнне’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

упуще́ние ср. (недосмотр) недагля́д, -ду м.; (промах) хі́ба, -бы ж.; (халатность) нядба́йнасць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)