барэ́й

(гр. Boreas = імя старажытнагрэчаскага міфалагічнага бога паўночнага ветру)

паэт. парывісты халодны вецер.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

oziębły

1. азяблы;

2. перан. халодны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бо́ра, ‑ы, ж.

Халодны моцны, парывісты вецер, які дзьме з гор на марскім узбярэжжы.

[Ад грэч. boreas — паўночны вецер.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зно́бкий прост.

1. (боящийся холода) зя́бкі;

2. (вызывающий, причиняющий озноб) зо́лкі, хало́дны, прані́злівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

tepid [ˈtepɪd] adj. цеплава́ты;

tepid soup ама́ль хало́дны суп;

a tepid interest уме́раны інтарэ́с

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chilly1 [ˈtʃɪli] adj.

1. хало́дны; халаднава́ты; зя́бкі, зо́лкі

2. перан. сухі́, халаднава́ты, непрыве́тлівы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бады́ліна, ‑ы, ж.

Сцябліна аднагадовай расліны. У высахлых бадылінах кіяшніку шастае зімовы халодны вецер. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маладзічо́к, ‑чка, м.

Ласк. да маладзік. За .. [хмарамі] то хаваўся, то выбліскваў тоненькі халодны маладзічок. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раз’ясні́цца, ‑ніцца; зак.

Стаць ясным, сонечным, праясніцца. Неба раз’яснілася, афарбавалася ў зеленаваты халодны колер. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Брызку́льхалодны дожджык’. Гл. бры́зкаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)