kolorować

незак. размалёўваць; афарбоўваць, фарбаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

farbować

незак. фарбаваць;

farbować włosy na rudo — фарбаваць валасы ў рыжы (руды) колер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пасурмі́цца ’нахмурыцца’ (паўн.-усх., КЭС). У выніку перастаноўкі складу ‑ему‑ слова + сму́рыцца ’хмурнець’ пад уплывам лексемы сурміццафарбаваць сурмой валасы, бровы’. Да пасмурнёць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чарніць, ; незак.

  1. Рабіць чорным, фарбаваць у чорны колер.

    • Ч. бровы.
  2. перан. Няславіць, ганьбаваць каго-, што-н.

    • Не трэба ч. людзей.
  3. Тое, што і вараніць.

|| зак. счарніць, , зачарніць, , начарніць, і ачарніць.

|| наз. чарненне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

фарбава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад фарбаваць.

2. у знач. прым. Пакрыты фарбай. Фарбаваная падлога. □ Гаспадар прырыхтаваў ужо.. [салдату] лапці, .. вопратку — кароткую, з фарбаванага палатна. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пульверыза́тар, ‑а, м.

Прыбор для распырсквання вадкасці струменем паветра. Фарбаваць пульверызатарам. □ Раптам Тоня нечакана павярнула той пульверызатар на прараба, і пругкі струмень разведзенага мелу ўдарыў у папку. Даніленка.

[Фр. pulvérisateur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

färben

vt фарбава́ць, афарбо́ўваць

bunt ~ — размалёўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

сіні́ць, сіню́, сі́ніш, сі́ніць; сі́нены; незак., што.

1. Фарбаваць у сіні колер. С. ніткі.

2. Паласкаць у вадзе з разбаўленай у ёй сінькай; падсіньваць. С. фіранкі.

|| зак. падсіні́ць, -сіню́, -сі́ніш, -сі́ніць; -сі́нены (да 2 знач.).

|| наз. сі́нька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж. і падсі́ньванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

überstréichen

* vt накла́дваць фа́рбу (на што-н.), фарбава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

сіні́ць, сіню, сініш, сініць; незак., што.

1. Фарбаваць у сіні колер. Сініць тканіну. / у перан. ужыв. Ночка сініць хвалі, Многа сіні ў іх. Бядуля.

2. Паласкаць у вадзе з разбаўленай у ёй сінькай; падсіньваць. Сініць фіранкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)