blonde
[blɑ:nd]1.n.
блянды́нка f.
2.v.t.
фарбава́ць валасы́ на сьве́тлы ко́лер
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
redden
[ˈredən]1.v.t.
фарбава́ць у чырво́ны ко́лер
2.v.i.
ірдзе́ць, чырване́ць, пунсаве́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
фарбава́цца несов.
1. (покрываться или пропитываться краской) кра́ситься, окра́шиваться;
2. (подкрашивать лицо, волосы) кра́ситься;
3. страд. кра́ситься, окра́шиваться; см. фарбава́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
tünchen
vt
1) фарбава́ць, бялі́ць
2) спарт. размяча́ць (поле, пляцоўку)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
dye
[daɪ]1.n.
фа́рба f.; фарбава́льнік -а m. (рэ́чыва)
2.v.t.
фарбава́ць
3.v.i.
фарбава́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
czerwono
чырвона; чырвана;
barwić tkaninę na czerwono — фарбаваць тканіну ў чырвоны колер
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zabielać
незак.
1. бяліць; фарбаваць белай фарбай;
2. прыпраўляць смятанай; забельваць; закрашваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
фарбавацца, ‑буюся, ‑буешся, ‑буецца; незак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пакрывацца або насычацца фарбай, падвяргацца ўздзеянню фарбы. // Прымаць які‑н. колер, адценне. Сапраўды, трохі прадзімала: праз шчыліны веяў вільготны, дрыготкі павёў. Свет штохвілінна фарбаваўся ў сіняе і чорнае, палосамі. Караткевіч.
2. Разм. Падмалёўваць губы, твар, валасы.
3. Зал. да фарбаваць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чырваніць, ‑ваню, ‑воніш, ‑воніць; незак., каго-што.
1. Рабіць чырвоным, барвовым, надаваць чырвоны, барвовы колер каму‑, чаму‑н. Дзесь за клёнам Месяц чырваніў усход. Колас.
2. Фарбаваць у чырвоны колер. Мне ж адно спакою не дае — Дзе, якой зарою чырваніла Яна [каханая] вусны тонкія свае. Броўка.
3. Разм. Пэцкаць у што‑н. чырвонае. Чырваніць рукі фарбай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
окра́шивать несов.
1. афарбо́ўваць, фарбава́ць; (только в знач. — покрывать слоем краски) малява́ць;
2. перен. (придавать особый тон, выразительный оттенок) афарбо́ўваць, надава́ць афарбо́ўку; см. окра́сить;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)