пульверыза́тар, ‑а, м.

Прыбор для распырсквання вадкасці струменем паветра. Фарбаваць пульверызатарам. □ Раптам Тоня нечакана павярнула той пульверызатар на прараба, і пругкі струмень разведзенага мелу ўдарыў у папку. Даніленка.

[Фр. pulvérisateur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

färben

vt фарбава́ць, афарбо́ўваць

bunt ~ — размалёўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сіні́ць, сіню́, сі́ніш, сі́ніць; сі́нены; незак., што.

1. Фарбаваць у сіні колер.

С. ніткі.

2. Паласкаць у вадзе з разбаўленай у ёй сінькай; падсіньваць.

С. фіранкі.

|| зак. падсіні́ць, -сіню́, -сі́ніш, -сі́ніць; -сі́нены (да 2 знач.).

|| наз. сі́нька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж. і падсі́ньванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

überstréichen

* vt накла́дваць фа́рбу (на што-н.), фарбава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сіні́ць, сіню, сініш, сініць; незак., што.

1. Фарбаваць у сіні колер. Сініць тканіну. / у перан. ужыв. Ночка сініць хвалі, Многа сіні ў іх. Бядуля.

2. Паласкаць у вадзе з разбаўленай у ёй сінькай; падсіньваць. Сініць фіранкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

redden

[ˈredən]

1.

v.t.

фарбава́ць у чырво́ны ко́лер

2.

v.i.

ірдзе́ць, чырване́ць, пунсаве́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

blonde

[blɑ:nd]

1.

n.

блянды́нка f.

2.

v.t.

фарбава́ць валасы́ на сьве́тлы ко́лер

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фарбава́цца несов.

1. (покрываться или пропитываться краской) кра́ситься, окра́шиваться;

2. (подкрашивать лицо, волосы) кра́ситься;

3. страд. кра́ситься, окра́шиваться; см. фарбава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tünchen

vt

1) фарбава́ць, бялі́ць

2) спарт. размяча́ць (поле, пляцоўку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dye

[daɪ]

1.

n.

фа́рба f.; фарбава́льнік -а m. (рэ́чыва)

2.

v.t.

фарбава́ць

3.

v.i.

фарбава́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)