бясспрэ́чны

1. бесспо́рный, неоспори́мый;

~ная і́сціна — бесспо́рная (неоспори́мая) и́стина;

б. факт — бесспо́рный (неоспори́мый) факт;

2. безусло́вный, несомне́нный, определённый;

~ны даве́р — безусло́вное дове́рие;

б. по́спех — несомне́нный успе́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cold fact

informal абсалю́тны, аб’екты́ўны факт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пацвярджа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе пацвярджэнне чаго‑н. Пацвярджальны факт. Пацвярджальны подпіс. Пацвярджальная тэлеграма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акалі́чнасць¹, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Падзея, факт, якія суправаджаюць што-н., могуць рабіць уплыў на што-н.

Узяць пад увагу а.

2. мн. Умовы, якія вызначаюць становішча каго-, чаго-н.; абставіны.

Жыццёвыя акалічнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

примеча́тельный (заслуживающий внимания) ва́рты ўва́гі; (знаменательный) знамяна́льны; (характерный, показательный) характэ́рны, паказа́льны; (интересный) ціка́вы; (выдающийся) выда́тны; (замечательный) надзвыча́йны;

примеча́тельный факт ва́рты ўва́гі (ціка́вы, знамяна́льны) факт;

примеча́тельные ли́ца ціка́выя (выда́тныя, прыме́тныя) асо́бы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

exaggeration [ɪgˌzædʒəˈreɪʃn] n. перабо́льшванне (дзеянне); перабо́льшанне (факт);

a slight/gross exaggeration нязна́чнае/вялі́кае перабо́льшанне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unquestionable [ʌnˈkwestʃənəbl] adj. несумне́нны, безумо́ўны, бясспрэ́чны;

an unques tio nab le fact неабве́ржны факт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паказа́льны, -ая, -ае.

1. Які дае падставу для якіх-н. вывадаў.

П. факт.

Яго заява вельмі паказальная.

2. Які арганізаваны для ўсеагульнага азнаямлення.

П. суд.

3. Узорны, які служыць прыкладам для іншых.

Паказальная гаспадарка.

|| наз. паказа́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фактагра́фія

(ад факт + -графія)

апісанне фактаў без іх аналізу, абагульнення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

факты́чны

(ад факт)

які заснаваны на фактах, адпавядае фактам, сапраўдны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)