урагра́фія

(ад ура- + -графія)

метад рэнтгеналагічнага даследавання нырак і мочавывадных шляхоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

напо́рысты, ‑ая, ‑ае.

Які ўпарта і настойліва дабіваецца сваёй мэты. Напорысты чалавек. □ Калектыў малады, але дружны, напорысты. Паслядовіч. // Які выражае настойлівасць, поўны настойлівасці. Напорысты характар. Напорыстае патрабаванне. □ Паднялося дружнае, напорыстае «ура». Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урабактэ́рыі

(ад ура- + бактэрыі)

бактэрыі, якія раскладаюць мачавіну на аміяк і вуглекіслату.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

закрыча́ць сов.

1. закрича́ть; заора́ть, завопи́ть;

з. ад бо́лю — закрича́ть (завопи́ть) от бо́ли;

з. «ура́!» — закрича́ть «ура́!»;

2. зашуме́ть; загалде́ть;

нато́ўп ~ча́ў — толпа́ зашуме́ла (загалде́ла);

3. кри́кнуть;

з. на саба́ку — кри́кнуть на соба́ку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hip

I [hɪp]

n.

1) клуб, клуба; сьцягно́ n., сьцягня́к -а́ m.

2) кумпя́к -а́ m. (ча́стка ту́шы)

II [hɪp]

n.

плод ру́жы або́ шыпшы́ны

III [hɪp]

interj.

вы́крык прывіта́ньня

Hip, hip, hurrah! — Ура! Ура!

IV [hɪp]

adj.

паінфармава́ны, абазна́ны, у ку́рсе спра́ваў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

грамавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да грому (у 1 знач.). Раз-пораз успыхвалі сіняватыя маланкі і перакочваліся з канца ў канец грамавыя ўдары. Лынькоў.

2. Вельмі моцны, аглушальны. Грамавы голас. Грамавое «ура».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урэта́н

(ад ура- + этан)

лекавы прэпарат, які ўжываецца як заспакойлівы і снатворны сродак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

урэмі́я

(ад ура- + -эмія)

самаатручванне арганізма рэчывамі, якія затрымліваюцца ў ім пры хваробе нырак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ава́цыя, ‑і, ж.

Калектыўнае выказванне працяглымі воплескамі, радаснымі воклічамі (звычайна на тэатральных пастаноўках, мітынгах) адабрэння чаго‑н., захаплення чым‑н. Гучнай авацыяй і крыкам «ура» пакрылася прамова камандзіра. Каваль. Грыміць авацыя у зале — Нібы прыбой магутны б’е. Гілевіч.

[Лац. ovatio — радасць, весялосць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хіп-хо́п

(англ. hip hop, ад hip = ура + hop = скачок)

музычны стыль эстраднай музыкі з дынамічнай танцавальнай мелодыяй.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)