...АРХІЯ (ад грэч. archē улада, вяршэнства), частка складаных слоў, якая абазначае форму ўлады, кіравання, напр., алігархія, манархія.

т. 1, с. 534

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

панава́нне н

1. (улада, уладанне) Hérrschaft f -, -en;

сусве́тнае панава́нне Wéltherrschaft f;

2. (перавага) Vórherrschaft f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

АХЛАКРА́ТЫЯ

(ад грэч. ochlos натоўп + kratos улада),

1) у старажытнагрэчаскіх вучэннях пра дзяржаву (Платон, Арыстоцель) — панаванне натоўпу; сітуацыя мяцяжоў, пагромаў, вулічных бунтаў, адметных праяўленнем ганебных намераў і дзеянняў.

2) Улада грамадска-паліт. груповак, якія апелююць да папулісцкіх настрояў у найб. прымітыўных варыянтах. Для ахлакратыі характэрны зменлівы паліт. курс, які адлюстроўвае дынамічны настрой «чалавека з народа», незадаволенага сваім статусам і гатовага да неадкладнага вырашэння складаных грамадскіх праблем спрошчаным метадам. Недахоп паліт. кампетэнцыі, цяга да даброт, што прыносіць улада, унутрыпаліт. і знешнепаліт. авантур робяць ахлакратыю адной з небяспечных паліт. з’яў, здольных прывесці грамадства да агульнанар. Катастрофы.

т. 2, с. 145

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

diadem

[daɪədem]

n.

дыядэ́ма f.

а) каро́на f.

б) ула́да мана́рха

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

monarchic

[məˈnɑ:rkɪk]

adj.

1) манархі́чны (ула́да і пад.)

2) манархі́сцкі (по́гляд)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дыктату́ра, ‑ы, ж.

1. Дзяржаўная ўлада, якая апіраецца на сілу пануючага класа. Ваенная дыктатура. Дыктатура буржуазіі.

2. У Старажытным Рыме — паўнамоцтвы, улада дыктатара; час панавання дыктатара.

•••

Дыктатура пралетарыяту — дзяржаўная ўлада рабочага класа, які перамог у сацыялістычнай рэвалюцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

народаўла́ддзе, ‑я, н.

Форма праўлення, пры якой улада належыць народу; дэмакратыя. СССР — краіна сапраўднага народаўладдзя. □ У ходзе сацыялістычнага будаўніцтва ўвасабляюцца ў жыццё ідэі Маркса і Леніна аб сацыялістычнай дзяржаўнасці і дэмакратыі, аб развіцці народаўладдзя ў сацыялістычным грамадстве. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мерытакра́тыя

(ад лац. meritus = дастойны + -кратыя)

улада найбольш здольных.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

grip​1 [grɪp] n.

1. сціска́нне; хва́тка

2. (on) кантро́ль, ула́да (над чым-н.)

♦

come/get to grips with разабра́цца (у праблеме, сітуацыі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dominion

[dəˈmɪnjən]

n.

1) ула́да f., панава́ньне n.

2) дамініён -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)