Wásserstand

m -(e)s, -stände узро́вень [гарызо́нт] вады́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

level​1 [ˈlevl] n.

1. узро́вень;

a high/low level высо́кі/ні́зкі ўзро́вень;

the level of inflation/radiation узро́вень інфля́цыі/радыя́цыі;

at eye level на ўзро́ўні вачэ́й;

be on a level with быць на адны́м узро́ўні з

2. раўні́на

3. tech. ватэрпа́с, узро́вень, грунтва́га

♦

on the level infml сумле́нна, праўдзі́ва;

Is it on the level? Гэта праўда?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

павы́сіцца, -ы́шуся, -ы́сішся, -ы́сіцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць больш высокім.

Узровень вады павысіўся.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Узмацніцца, палепшыцца, удасканаліцца.

Цікавасць да кніг павысілася.

Веды вучняў павысіліся.

3. Перайсці на больш высокую аплату працы (разм.).

Павысілася па службе.

|| незак. павыша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вышэ́й.

1. прыназ. з Р. За межамі, звыш чаго-н., па-за чым-н.

Гэта в. майго разумення.

2. прыназ. з Р. Больш за які-н. узровень або ўверх ад якога-н. месца.

Тэмпература в. нуля.

Пабіць руку в. локця.

3. прысл. У папярэднім месцы прамовы, тэксту.

Як было сказана в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

барарэцэ́птары

(ад бара- + рэцэптары)

рэцэптары, якія рэгулююць узровень крывянога ціску; размешчаны ў сценках крывяносных сасудаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ступень, узровень, стадыя, этап, фаза

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

poziom, ~u

м.

1. узровень;

poziom życia — узровень жыцця;

poziom wody — узровень вады;

2. геал. гарызонт;

nad ~em morza — над узроўнем мора;

wykład był na ~ie — лекцыя была на ўзроўні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Pégel

m -s, - хім., фіз. узро́вень, паказа́льнік узро́ўню

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

барка́н Узровень стаячай вады ў яме, на лузе ў час разводдзя (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

пані́зіць, -ніжу, -нізіш, -нізіць; -ніжаны; зак., каго-што.

Зрабіць больш нізкім (у 2, 3 і 7 знач.).

П. цэны.

П. узровень вады.

П. каго-н. па пасадзе.

П. напружанне ў электрасетцы.

П. гук.

◊

Панізіць голас — пачаць гаварыць цішэй, ціха.

|| незак. паніжа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. паніжэ́нне, -я, н.; прым. паніжа́льны, -ая, -ае (спец.).

Паніжальная падстанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)