аднапавярхо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адзін паверх. Драўляны аднапавярховы дом.. стаяў уздоўж левага краю двара, вокнамі да сонца. Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раба́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Вузкая градка кветак уздоўж паркавых дарожак, навокал клумб і інш.

[Ням. Rabatte.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

astride​2 [əˈstraɪd] prep.

1. ве́рхам;

He sits astride his horse. Ён сядзіць верхам на кані.

2. уздо́ўж, пааба́пал

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wszerz

ушыр, ушырыню, ушыркі;

wzdłuż i wszerz — уздоўж і ўпоперак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ненакры́ты, ‑ая, ‑ае.

Які не закрыты, не пакрыты чым‑н. зверху. Уздоўж пакойчыка ненакрыты даўгаваты стол, вакол стала гнутыя венскія крэслы. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лія́ла, ‑а, н.

Спец.

1. Форма для адліўкі металу; зложніца.

2. Канал уздоўж борта судна ў ніжняй частцы трума для сцякання вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водапаліўны́, ‑ая, ‑ое.

Які паліваецца вадой. Водапаліўныя землі. // Прызначаны, прыстасаваны для паліву вадой. Уздоўж бульвара, спыняючыся ля кожнага дрэва, пасоўвалася водапаліўная машына. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

landáuf

~, landáb — adv уздо́ўж і ўпо́перак, па ўсёй краі́не

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Поўз ’каня, уздоўж’: ішоў поўз прасла (Бяльк.). Гл. поўз ’тс’. Адсутнасць акання сведчыць, відаць, пра захаванне ўласнага націску.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кавалье́р

(фр. cavalier)

насып уздоўж дарогі, канала або канавы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)